W tym miejscu wskazać jedynie należy, że powoływane przez pełnomocnika w uzasadnieniu wniosku o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi orzeczenie WSA w Warszawie z dnia 16 października 2008 r., sygn. akt I SAB/Wa 33/08 dotyczyło sytuacji wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej, a zatem środka zaskarżenia co do którego istnieje przymus adwokacki. Cały też wywód wniosku wskazujący na tezy orzecznictwa sądowego, z których wynikać miałoby, że dniem, w którym ustała przyczyna uchybienia terminu, jest dzień, w którym ustanowiony z urzędu pełnomocnik miał rzeczywistą możliwość złożenia wniosku - data zapoznania się z aktami sprawy, co do zasady dotyczy właśnie sytuacji, w których wnosi się o przywrócenie terminu do złożenia środka zaskarżenia objętego przymusem adwokackim.
Podkreślenia zatem wymaga, że czynność procesowa której uchybił skarżący tj. złożenie wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi nie było objęte przymusem adwokacko-radcowskim.
Biorąc pod uwagę powyższe należało uznać, że w zaistniałym stanie faktycznym nie została spełniona jedna z przesłanek warunkująca pozytywne rozpatrzenie wniosku o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o przywrócenie terminu do złożenia skargi.
W tym stanie sprawy, na podstawie art. 86 § 1 i art. 87 ustawy - Prawo postępowaniu przed sądami administracyjnymi, należało orzec jak w sentencji postanowienia.
R.A.