Dnia 17 stycznia 2008 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Janusz Nowacki Sędziowie: Sędzia NSA Janusz Furmanek (spr.) Sędzia WSA Monika Krzyżaniak Protokolant asystent sędziego Joanna Wegner po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 stycznia 2008 roku sprawy ze skargi M. M. na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej postanawia: zawiesić postępowanie przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym. TG.
Decyzją z dnia [...] Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w Ł. odmówił stwierdzenia u M. M. choroby zawodowej w postaci obustronnego trwałego ubytku słuchu typu ślimakowego spowodowanego hałasem. W uzasadnieniu decyzji organ podniósł, iż podstawą odmowy stwierdzenia choroby zawodowej była dokumentacja rejestrująca przebieg pracy zawodowej oraz orzeczenie lekarskie nr [...] o braku podstaw do rozpoznania choroby zawodowej wystawione przez Wojewódzki Ośrodek Medycyny Pracy - Poradnię Chorób Zawodowych w dniu [...] roku i orzeczenie Instytutu Medycyny Pracy w Ł. z dnia [...] roku oparte na dwukrotnie powtórzonych kompleksowych badaniach audiologicznych.
Od powyższej decyzji M. M. wniósł odwołanie, w którym nie zgadzając się z treścią zaskarżonej decyzji, wniósł o wnikliwe i wszechstronne wyjaśnienie sprawy. Wskazał, iż w latach 2000-2005 z powodu niedbalstwa pracowników Inspektoratu Sanitarnego w Ł. zostały wydane trzy różne orzeczenia lekarskie (opinie) dotyczące stanu upośledzenia narządu słuchu, jednakże tylko jedna z tych opinii z dnia 9 marca 2000 roku jest zdaniem strony najbardziej wiarygodna, gdyż została sporządzona bezpośrednio po zakończeniu zatrudnienia i kwalifikowała stwierdzony stopień upośledzenia jako chorobę zawodową zgodnie z treścią rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 listopada 1983 roku w sprawie chorób zawodowych.
Decyzją z dnia [...] nr [...] Państwowy Wojewódzki Inspektor Sanitarny w Ł. utrzymał zaskarżoną decyzję organu pierwszej instancji w mocy. W uzasadnieniu decyzji organ odwoławczy wskazał, że podstawą prawną zaskarżonego rozstrzygnięcia był § 2 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 lipca 2002 roku w sprawie wykazu chorób zawodowych, szczegółowych zasad postępowania w sprawach zgłaszania podejrzenia, rozpoznawania i stwierdzania chorób zawodowych oraz podmiotów właściwych w tych sprawach (Dz.U. Nr 132, poz. 1115). W celu rozpoznania choroby zawodowej po upływie ponad czterech lat od ustania narażenia zawodowego skarżący został skierowany przez lekarza pediatrę na specjalistyczne badania, a w dniu 22 grudnia 2003 roku osobiście dokonał zgłoszenia podejrzenia choroby zawodowej - obustronnego ubytku słuchu powstałego podczas zatrudnienia na stanowisku kierowcy dezynfekatora obsługującego motopompę w czasie od 4 do 6 godzin na dobę przez 5 dni w tygodniu. Jako dowód załączył wyniki badań audiologicznych, które zostały przeprowadzone w dniu 9 marca 2000 roku w Samodzielnej Pracowni Otolaryngologii i Audiologii Zawodowej Instytutu Medycyny Pracy w Ł. Pomimo jednak dwukrotnie przeprowadzonych kompleksowych badań specjalistycznych zweryfikowanych audiometrią obiektywną w uprawnionych do orzekania o chorobach zawodowych jednostkach organizacyjnych służby zdrowia nie stwierdzono podstaw do orzeczenia choroby zawodowej. Organ zauważył, że przeprowadzone w dniu 6 marca 2000 roku badania audiologiczne zostały wykonane w związku z podejrzeniem brucelozy - schorzenia powodującego między innymi uszkodzenie nerwu słuchowego. Ostatecznie zaś po przeprowadzeniu kompleksowych badań diagnostycznych rozpoznano przebyte przez skarżącego zapalenie węzłów chłonnych na tle toksoplazmozy, a następnie konsultant regionalny w dziedzinie chorób zakaźnych prof. Jan Kuydowicz dokonał korekty swojej opinii sugerując, że przebyta toksoplazmoza powinna być uznana za chorobę zawodową. W wyniku wszczętego w tym zakresie postępowania, decyzją z dnia 20 kwietnia 2000 roku Powiatowy Inspektor Sanitarny w Ł. stwierdził u skarżącego chorobę zawodową - toksoplazmozę.