Dnia 8 lipca 2015 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Janusz Furmanek po rozpoznaniu w dniu 8 lipca 2015 roku na posiedzeniu niejawnym wniosku B.P. o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji oraz poprzedzającej ją decyzji Zarządu Województwa [...] z dnia [...] nr [...] w sprawie ze skargi B.P. na decyzję Zarządu Województwa [...] z dnia [...] nr [...] w przedmiocie określenia kwoty przypadającej do zwrotu p o s t a n a w i a : odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji oraz poprzedzającej ją decyzji Zarządu Województwa [...] z dnia [...] nr [...] U.K.
W dniu 1 kwietnia 2015 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi wpłynęła skarga B.P. na decyzję Zarządu Województwa [...] z dnia [...], nr [...] w przedmiocie określenia kwoty przypadającej do zwrotu. W treści skargi skarżący sformułował wniosek o wstrzymanie wykonania w całości zaskarżonych decyzji Instytucji z uwagi na niebezpieczeństwo spowodowania trudnych do odwrócenia skutków dla skarżącego.
W uzasadnieniu wniosku o wstrzymanie skarżący podał, że koszt jego miesięcznego utrzymania wynosi około 1000 zł czyli tyle, ile zarobkuje. Stan majątkowy skarżącego oraz koszty utrzymania powodują, że w przypadku wykonania decyzji Instytucji pozostanie on bez środków pieniężnych koniecznych do jego utrzymania. W takim przypadku skarżący niejako zmuszony będzie do sprzedaży nieruchomości. Okoliczność ta powoduje, że w przypadku ewentualnego uwzględnienia skargi nie będzie możliwe odzyskanie przez niego sprzedanych nieruchomości. Powoduje to, że nawet ewentualne roszczenie o zwrot bezpodstawnie uiszczonych należności wraz z odsetkami nie spowoduje przywrócenia stanu obecnego. Wysokość zobowiązania określonego w niniejszej sprawie znacznie przekracza możliwości płatnicze skarżącego. Skarżący nie posiada bowiem zdolności kredytowych, które pozwoliłyby mu na spłatę tej należności. Jednocześnie zapłata należności wskazanych w decyzji spowoduje pozostawienie skarżącego bez środków koniecznych do jego utrzymania.
Konieczność spieniężenia posiadanego majątku może natomiast rodzić nieodwracalne skutki faktyczne. Skarżący podkreślił, że planuje przeznaczyć posiadane nieruchomości na cele mieszkaniowe, a wykonanie zaskarżonej decyzji stwarza realne prawdopodobieństwo wystąpienia następstw faktycznych w postaci zachwiania stabilności finansowej zarówno o znamionach znacznej szkody, jak i trudnych do odwrócenia skutków.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje:
Wniosek nie zasługuje na uwzględnienie.
Na wstępie należy wskazać, że wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji ma na celu ochronę strony przed negatywnymi skutkami, które może wywołać wykonanie zaskarżonego aktu lub czynności. Przyznanie stronie skarżącej ochrony tymczasowej w postępowaniu sądowoadministracyjnym stanowi odstępstwo od reguły wyrażonej w art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2012r., poz. 270 ze zm.) - dalej p.p.s.a., zgodnie z którą wniesienie skargi do sądu administracyjnego nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności.
Stosownie do treści art. 61 § 3 p.p.s.a., sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części zaskarżonego aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, z wyjątkiem przepisów prawa miejscowego, które weszły w życie, chyba że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania. W orzecznictwie sądów administracyjnych przyjmuje się, że niebezpieczeństwo, o którym mowa w cytowanym przepisie oznacza, że chodzi o taką szkodę, która nie będzie mogła być wynagrodzona przez późniejszy zwrot spełnionego i wyegzekwowanego świadczenia, ani też nie będzie możliwe przywrócenie rzeczy do pierwotnego stanu. W szczególności będzie to miało miejsce w takich wypadkach, gdy grozi utrata przedmiotu świadczenia, który wskutek swych właściwości nie może być zastąpiony innym przedmiotem, a jego wartość pieniężna nie przedstawiałaby znaczenia dla skarżącego, lub gdyby zachodziło niebezpieczeństwo poniesienia straty na życiu i zdrowiu. Trudne zaś do odwrócenia skutki to takie prawne lub faktyczne skutki, które raz zaistniałe powodują istotną lub trwałą zmianę rzeczywistości, przy czym powrót do stanu poprzedniego może nastąpić tylko po dłuższym czasie przy stosunkowo dużym nakładzie sił i środków.