Dnia 9 czerwca 2014 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Teresa Rutkowska, Sędziowie Sędzia WSA Ewa Alberciak, Sędzia WSA Małgorzata Łuczyńska (spr.), , Protokolant specjalista Agnieszka Kowalik, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 czerwca 2014 roku sprawy ze skargi J. J. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku akcyzowym za poszczególne miesiące od listopada 2006 r. do grudnia 2007 r. postanawia zawiesić postępowanie sądowoadministracyjne.
J. J. wniósł skargę na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Ł. z dnia [...] nr [...] określającą zobowiązanie podatkowe w podatku akcyzowym za miesiące od listopada 2006r. do grudnia 2007r.
Z uzasadnienia zaskarżonej decyzji wynika, że jedną z zasadniczych spornych w sprawie okoliczności jest rodzaj nośnika energetycznego używanego przez skarżącego w roku 2006 i 2007 do wytwarzania przez piec pary niezbędnej w procesie destylacji alkoholu oraz ilość zakupionego oleju opałowego. Skarżący twierdzi, iż piec opalał węglem, odpadami drewna oraz olejem opałowym i kilkakrotnie w ciągu doby była możliwość "przestawiania" pieca na olej lub węgiel. Organ uważa natomiast, że piec nie był opalany olejem opałowym, a zakupiona ilość oleju opałowego została przez skarżącego wykorzystana niezgodnie z przeznaczeniem do napędu samochodów ciężarowych, ciągników rolniczych i maszyn rolniczych. Sądowi z urzędu jest znane, że powyższe okoliczności były przedmiotem oceny WSA w Łodzi w sprawach podatku dochodowego za 2006r. i 2007r. w aspekcie kosztów uzyskania przychodu. W uzasadnieniu wyroku z dnia 24 kwietnia 2013r., sygn. akt I SA/Łd 754/12 dotyczącym podatku dochodowego za 2006r., sąd uznał, że skarżący nie nabył oleju opałowego od M. J. ("A") za kwotę 12.141,40 zł, natomiast w wyroku jaki zapadł w sprawie o sygn. akt I SA/Łd 755/12 w przedmiocie podatku dochodowego za 2007r. sąd stwierdził, że olej opałowy nabyty przez Hurtownię "A", odebrany z baz "B" w P. i L. o łącznej wartości 127.104,07 nie został wykorzystany do pozarolniczej działalności gospodarczej w Gorzelni L. Oznacza to zatem, że wskazane powyżej kwoty nie mogły stanowić kosztów uzyskania przychodu. Jednocześnie sąd, akceptując stanowisko organów skarbowych kwestionujące wskazane wydatki, a także wykorzystanie oleju opałowego do opalania pieca, oparł swoją ocenę na tych samych dowodach co organy celne w niniejszej sprawie, w tym m.in. na piśmie UDT stwierdzającym, że kocioł parowy, objęty dozorem technicznym, jest zgodnie z opisem wytwórcy kotła opalany miałem węgla kamiennego i nie jest przystosowany do opalania innym rodzajem paliwa, np. olejem opałowym, a zmiana sposobu opalania jest związana z wykonaniem modernizacji; zestawieniach dat wykonywania czynności przez UDT w związku z dozorem pieca i dat rzekomego wydania oleju do opalania tego pieca, wynikającymi ze sporządzonego przez F. S. zestawienia, wykluczających użycie oleju do pieca w dniach dokonywania dozoru; zestawieniach zużycia oleju do pieca w dniach kiedy piec był wyłączony z użytkowania z uwagi na przerwy w pracy pieca spowodowane m.in. czyszczeniem pieca. Powyższe wyroki zostały zaskarżone skargami kasacyjnymi przez skarżącego, zarejestrowanymi w NSA pod sygn. akt II FSK 2568/13 i II FSK 2569/13. Te same dowody zostały przyjęte przez organ celne w niniejszej sprawie dla oceny okoliczności sposobu opalania pieca.