Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Ewa Michna po rozpoznaniu w dniu 29 czerwca 2020 r. na posiedzeniu niejawnym skargi Prokuratora Rejonowego w Gorlicach na uchwałę nr VIII/62/15 Rady Miejskiej w Bobowej z dnia 25 maja 2015 r. w sprawie ustalenia strefy płatnego parkowania, wysokości opłat i opłaty dodatkowej za postój pojazdów samochodowych na drogach publicznych w strefie na terenie miasta Bobowa oraz sposobu ich pobierania postanawia: umorzyć postępowanie sądowoadministracyjne.
Prokurator Rejonowy w Gorlicach zaskarżył §6 uchwały nr VIII/62/15 Rady Miejskiej w Bobowej z dnia 25 maja 2015 r. w sprawie ustalenia strefy płatnego parkowania, wysokości opłat i opłaty dodatkowej za postój pojazdów samochodowych na drogach publicznych w strefie na terenie miasta Bobowa oraz sposobu ich pobierania.
W odpowiedzi na skargę Rada Miejska w Bobowej wniosła o umorzenie postępowania ponieważ w trybie art. 54 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tj. Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 z późn. zm.) uwzględniła skargę w całości podejmując stosowną uchwałę stwierdzającą nieważność zaskarżonego § 6. Do odpowiedzi na skargę dołączona została uchwała nr XX/166/20 z 29 maja 2020 r. w sprawie stwierdzenia w części nieważności uchwały Nr VIII/62/15 Rady Miejskiej w Bobowej z dnia 25 maja 2015 r. w sprawie ustalenia strefy płatnego parkowania, wysokości opłat i opłaty dodatkowej za postój pojazdów samochodowych na drogach publicznych w strefie na terenie miasta Bobowa oraz sposobu ich pobierania.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie zważył co następuje.
Postępowanie sądowe natężało umorzyć, ponieważ stwierdzenie nieważności zaskarżonego paragrafu uchwały, spowodowało jego wyeliminowanie z obrotu prawnego ze skutkiem ex tunc tzn. od momentu podjęcia zaskarżonej uchwały czyli od 25 maja 2015 r.
Zgodnie z art. 54 § 3 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi organ, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania zaskarżono, może w zakresie swojej właściwości uwzględnić skargę w całości w terminie trzydziestu dni od dnia jej otrzymania. W przypadku skargi na decyzję, uwzględniając skargę w całości, organ uchyla zaskarżoną decyzję i wydaje nową decyzję. Uwzględniając skargę, organ stwierdza jednocześnie, czy działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania miały miejsce bez podstawy prawnej albo z rażącym naruszeniem prawa. Przepis § 2 stosuje się odpowiednio.
Powołany art. 54 § 3 stanowi samodzielną podstawę do podjęcia uchwały przez organy samorządu terytorialnego. W orzecznictwie akceptuje się możliwość skorzystania przez organy z tego trybu (por. wyrok WSA w Krakowie z 12 grudnia 2017 r., III SA/Kr 1027/17). Wprawdzie wyrażany jest również pogląd odmienny, ale Sąd zaznacza, że dotyczy on sytuacji uwzględnienia skargi na uchwałę, która poprzedzana jest wieloetapowymi działaniami innych organów (por. wyrok NSA z 18 września 2019 r., II OSK 2630/17, gdzie poprzez pominięcie wcześniejszych uzgodnień planistycznych spowodowałoby, że forma działania autokontrolnego organu administracji publicznej nie będzie tożsama z pierwotnym, zaskarżonym, rozstrzygnięciem).
Sąd podkreśla, że stwierdzenie nieważności zaskarżonego §6 uchwały usunęło sporu między stronami postępowania. Sąd nie mógł więc orzekać w przedmiocie skargi, skoro przedmiot ten w dacie orzekania już nie istniał (została stwierdzona jego nieważność ze skutkiem wstecznym).
Sąd orzekł jednoosobowo, na posiedzeniu niejawnym zgodnie z art. 161 § 1 pkt 3 i §2 w zw. z art. 54 § 3 i art. 16 §2 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.