Referendarz Sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie - Grzegorz Karcz po rozpoznaniu w dniu 5 czerwca 2015 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku S. B. o zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi S. B. na decyzję Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego z dnia 31 marca 2015 r. nr [...] w przedmiocie ewidencji gruntów postanawia: I. przyznać skarżącemu prawo pomocy w zakresie częściowym i zwolnić go od kosztów sądowych ponad kwotę 50 zł (pięćdziesiąt złotych), II. w pozostałej części wniosek oddalić.
Skarżący w złożonym na urzędowym formularzu "PPF" wniosku o przyznanie prawa pomocy domagał się zwolnienia od kosztów sądowych.
Objaśniając swoją sytuację rodzinną podał, że pozostaje we wspólnym gospodarstwie domowym z żoną i dwoma synami.
Objaśniając swoją sytuacją majątkową wskazał na dom o powierzchni 160 m2 i nieruchomość rolną o powierzchni 3,48 ha. Zadeklarował brak zasobów pieniężnych i przedmiotów wartościowych.
Określając wysokość stałych miesięcznych dochodów wskazał na kwotę 3170 zł swojego wynagrodzenia za pracę, 1350 zł świadczenia pielęgnacyjnego oraz 153 zł zasiłku pielęgnacyjnego żony, kwoty po 740 zł renty socjalnej każdego z synów.
Uzasadniając swoje starania podał, że miesięcznie rodzina na utrzymanie wydaje 160 zł za energię elektryczną, 80 zł za gaz, 60 zł za ścieki, 35 zł za telefon, 27 zł za śmieci 1200 zł na wyżywienie, 200 zł na dojazdy do pracy, 200 zł na lekarstwa, 300 zł na ubrania, 200 zł na środki czystości. Do tego wszystkiego dochodzi konieczność opłacenia podatku rocznie kwotą 160 zł. Nadmienił, że synowi borykają się z zanikiem mięśni - poruszają się na wózku inwalidzkim.
Mając na uwadze powyższe zważyć należało co następuje:
Stosownie do art. 252 ppsa w związku z art. 246 §1 pkt. 2 ppsa osoba fizyczna może domagać się przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym w o ile - poza samym wnioskiem (art. 243 ppsa) - złoży również oświadczenie którym wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny. Oświadczenie to zgodnie z wolą ustawodawcy ma być "dokładne", a owa "dokładność" stopniowana jest przeświadczeniem sądu, że strona okoliczności te wykazała, czyli przedstawiła je w sposób przekonywujący.
Odnosząc te uwagi do realiów niniejszej sprawy należy stwierdzić, że skarżący wraz z wnioskiem złożyła oświadczenie o jakim mowa w art. 252 ppsa gdzie wskazał na swój stan rodzinny, posiadany majątek, aktualną wysokość i źródło dochodów. Oświadczenie to jest wystarczające dla dokonania oceny aktualnych możliwości płatniczych strony.
Sytuacja rodziny skarżącego przestawia się w ten oto sposób, że rodzina zaspakaja swoje potrzeby bytowe we własnym domu a nominalnie czteroosobowe gospodarstwo domowe ma do dyspozycji miesięcznie stałych dochodów 6153 zł. Z tego na swoje utrzymanie wydaje miesięcznie 2462 zł. Przeprowadzenie najprostszej operacji arytmetycznej obrazuje, że po odliczeniu tych wydatków, które obejmują zarówno opłaty jak również zakup wyżywienia, leków, i odzieży rodzinie powinno pozostawać do dyspozycji ok. 3691 zł. Nie można jednak tracić z pola widzenia trzech okoliczności. Po pierwsze należy przyjąć, że wskazane przez skarżącego we wniosku dochody obejmują kwoty brutto a więc realnie rodzina dysponuje kwotą o ok. 20% niższą. Po drugie skarżący uwzględnił co prawda w swoich wyliczeniach kwotę przeznaczaną na wyżywienie ale zaznaczył, że jest to "wyżywienie minimalne". Po trzecie nie można zapominać sygnalizowanego przez skarżącego stanu zdrowia synów, którzy poruszają się na wózkach.
Uwzględniając to wszystko i korzystając, z braku związania żądaniem strony zawartym we wniosku o przyznanie prawa pomocy. (tak. J.P. Tarno: Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz Warszawa 2004 Wydawnictwo Prawnicze LexisNexis (wydanie I) należało więc udzielić skarżącemu pomocy tyle, że nie tak jak chciał poprzez zwolnienie od kosztów sądowych w całości a ponad kwotę 50 zł. Rozstrzygnięcie takie uwzględnia z jednej strony ogólny status majątkowy skarżącego zabezpieczając gwarantowane mu konstytucją prawo do sądu a z drugiej chroni wymiar sprawiedliwości przed ewentualną, zbędną roszczeniowością strony.
Toteż mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji na podstawie art. 246 §1 pkt. 2 ppsa w związku z art. 245 §§3 i 4ppsa.