Referendarz Sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie - Grzegorz Karcz po rozpoznaniu w dniu 17 kwietnia 2009 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku B. G. o zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi B. G. na decyzję Kuratora Oświaty z dnia 9 stycznia 2009 r. nr [...] w przedmiocie nauczania indywidualnego postanawia: przyznać skarżącej prawo pomocy w zakresie częściowym i zwolnić ją od kosztów sądowych.
Skarżąca w złożonym na urzędowym formularzu "PPF" wniosku o przyznanie prawa pomocy domagała się zwolnienia od kosztów sądowych.
Objaśniając swoją sytuację rodzinną podała, że pozostaje we wspólnym gospodarstwie domowym z dwiema córkami.
Określając majątek swój i osób pozostających z nią we wspólnym gospodarstwie domowym podała, że oprócz mieszkania kwaterunkowego nie posiada żadnego majątku nieruchomego, zasobów pieniężnych ani przedmiotów wartościowych.
Stałe miesięczne dochody swego gospodarstwa domowego skarżąca oszacowała na kwotę 1189 zł. Na kwotę tę składają się 153 zł zasiłku pielęgnacyjnego, 420 zł świadczenia pielęgnacyjnego, po 200 zł alimentów na każdą z córek otrzymanych z funduszu alimentacyjnego oraz 64 zł i 68 zł zasiłku rodzinnego na córki.
Uzasadniając swoje starania zaakcentowała, że samotnie wychowuje dwie córki. Jest bowiem po rozwodzie. Jak powiada były mąż jest alkoholikiem. Ponieważ nie wywiązuje się z obowiązku alimentacyjnego, zasądzone alimenty skarżąca pobiera z Funduszu Alimentacyjnego. Obie córki kształcą się. Starsza uczęszcza do IV klasy technikum a młodsza V klasy integracyjnej szkoły podstawowej. Z uwagi na stan zdrowia młodsza córka legitymuje się orzeczeniem o stopniu niepełnosprawności. Stan zdrowia córki cierpiącej m.in. na ataki padaczki i upośledzenie uniemożliwia skarżącej podjęcie pracy. W konsekwencji tego wszystkiego środki finansowe jakimi skarżąca dysponuje wystarczają rodzinie ledwie na podstawowe potrzeby.
Dla wykazania swych twierdzeń skarżąca dołączyła kopię decyzji ustalających prawo do zasiłku pielęgnacyjnego, świadczenia pielęgnacyjnego, świadczeń z funduszu alimentacyjnego, zasiłku rodzinnego oraz dodatków.
Mając na uwadze powyższe zważyć należało co następuje:
Stosownie do art. 252 w związku z art. 246 §1 pkt. 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) zwanej dalej "ppsa", osoba fizyczna może domagać się przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych (art. 245 §3 ppsa) o ile - poza samym wnioskiem (art. 243 ppsa) - złoży również oświadczenie, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego siebie i rodziny. Oświadczenie takie stopniowane jest przekonaniem sądu i referendarza, że strona podnoszone przez siebie okoliczności "wykazała" czyli, że zostały one przedstawione w sposób przekonywujący. Zgodnie bowiem z art. 255 ppsa jeżeli oświadczenie strony okaże się niewystarczające do oceny jej rzeczywistego stanu majątkowego i możliwości płatniczych względnie wzbudzi wątpliwości można zażądać od strony dodatkowych oświadczeń oraz przedłożenia dokumentów źródłowych. Zestawienie tych przepisów pozwala dojrzeć przyjętą przez ustawodawcę konstrukcję prawną, która opiera się na założeniu, że jeżeli oświadczenie strony pozwala na zorientowanie się w sytuacji strony i nie wzbudza jakichś istotnych wątpliwości względnie tyczą one nieistotnych składników stanu majątkowego strony lub jej sytuacji rodzinnej to tym samym nie ma obowiązku wzywania strony o składanie dodatkowych oświadczeń i przedkładanie dokumentów źródłowych. Konkludując należy stwierdzić, że jeżeli na podstawie przyjętego oświadczenia sąd dojdzie do przekonania, że ma do czynienia z osobą "biedną" w potocznym tego słowa znaczeniu lub jeśli stwierdzi, że w jej aktualnej sytuacji wymagane koszty postępowania pozostają w takiej dysproporcji, że strony nie będzie stać na ich poniesienie, może wydać rozstrzygniecie bez konieczności prowadzenia dalszych czynności.