Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Gabriela Jyż po rozpoznaniu w dniu 14 września 2009 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M. B. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie ulg w spłacaniu należności pieniężnych, do których cnie stosuje się przepisów Ordynacji podatkowej postanawia: odrzucić skargę.
Pismem z dnia [...] r., skarżąca M. B. wniosła skargę na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] r., nr [...] , utrzymującą w mocy decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] r., nr [...] odmawiającej umorzenia należności z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne za okres od [...] r. do [...] r. w łącznej wysokości [...] zł.
Skarga ta zawierała jedynie oświadczenie o zaskarżeniu decyzji Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych do tutejszego Sądu. Skarżąca nie zamieściła uzasadnienia skargi i nie podała żadnych argumentów, które wskazywałyby na fakt naruszenia prawa oraz jej interesu prawnego.
W tym stanie rzeczy zarządzeniem z dnia 15 lipca 2009 r. skarżąca została wezwana do uzupełnienia braku formalnego skargi poprzez określenie naruszenia prawa bądź interesu prawnego. Wezwanie to doręczono skarżącej w dniu [...] r., co wynika ze zwrotnego potwierdzenia odbioru przesyłki, zawierającej to wezwanie.
Do tej pory skarżąca nie uzupełniła powyższego braku formalnego skargi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Stosownie do treści art. 57 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz.1270 ze zmianami) - zwanej dalej w skrócie P.p.s.a. - skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym, a ponadto zawierać określenie naruszenia prawa lub interesu prawnego. Określenie w skardze naruszenia prawa lub interesu prawnego, stanowi więc istotny element skargi. W doktrynie przyjmuje się, że skarżący zobowiązany jest przytoczyć w skardze przyczyny uzasadniające - według jego oceny - wniesienie skargi do sądu administracyjnego. Samo jednak "wskazanie" naruszenia prawa lub naruszenia interesu prawnego może przybrać chociażby tylko postać ogólnej wskazówki na czym polega, zdaniem skarżącego, naruszenie prawa lub interesu prawnego w zaskarżonym akcie lub czynności (tak Tadeusz Woś w "Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz", Warszawa 2005 r., str. 271). Bez sprecyzowania tego elementu przez stronę skarżącą, utrudnione jest racjonalne rozpoznanie sprawy sądowoadministracyjnej zainicjowanej wniesieniem skargi.
Z kolei, zgodnie z art. 58 § 1 pkt 3 P.p.s.a. sąd odrzuca skargę gdy nie uzupełniono w wyznaczonym terminie braków formalnych skargi. Sąd odrzuca skargę postanowieniem, a odrzucenie może nastąpić na posiedzeniu niejawnym (art. 58 § 3 P.p.s.a.
Skarżąca wniosła skargę, w której nie przedstawiła uzasadnienia swojego oświadczenia o zaskarżeniu do sądu administracyjnego decyzji Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. W tym stanie rzeczy, skarżąca została wezwana do uzupełnienia braku formalnego skargi poprzez określenie naruszenia prawa lub interesu prawnego wywołanego przez zaskarżoną decyzję.
Wezwanie to zostało skarżącej skutecznie doręczone. Brak formalny skargi nie został jednak do dnia dzisiejszego uzupełniony przez skarżącą.
W tym stanie rzeczy, na podstawie powołanych wyżej przepisów, orzeczono jak w sentencji postanowienia.