Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Asesor WSA Piotr Pyszny po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym dnia 8 czerwca 2022 r. sprawy ze skargi R. K. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia 22 lipca 2020 r. nr RDZ UP-1886/2020 (020000/71/214514/2020/ZPWWO) w przedmiocie ulg w spłacaniu należności pieniężnych, do których nie stosuje się przepisów Ordynacji podatkowej postanawia: odrzucić skargę.
Pismem z 30 marca 2022 r. skarżący R. K. wniósł skargę na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia 22 lipca 2020 r. nr RDZ UP-1886/2020 (020000/71/214514/2020/ZPWWO) w przedmiocie ulg w spłacaniu należności pieniężnych, do których nie stosuje się przepisów Ordynacji podatkowej.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o odrzucenie skargi, ze względu na to, że dotyczy ona decyzji prawomocnie osądzonej.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach zważył, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 58 § 1 pkt 4 ustawy z dnia z dnia 30 sierpnia 2002 r. -Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2022 r., poz. 329 - dalej "p.p.s.a.") sąd odrzuca skargę, jeżeli sprawa objęta skargą pomiędzy tymi samymi stronami jest w toku lub została już prawomocnie osądzona.
O istnieniu stanu sprawy w toku (lis pendens), bądź powagi rzeczy osądzonej (res iudicata) przesądza tożsamość elementów podmiotowych oraz tożsamość elementów przedmiotowych sprawy. Tożsamość podmiotowa dotyczy podmiotu będącego adresatem praw lub obowiązków. Natomiast tożsamość przedmiotowa ma miejsce, gdy identyczna jest treść tych praw i obowiązków oraz ich podstawa prawna i faktyczna. Istotą przedmiotowego uregulowania jest wprowadzenie reguły, że w tej samej sprawie między tymi samymi stronami skarga przysługuje tylko raz, nie można więc w takiej samej sprawie wszcząć nowego postępowania sądowoadministracyjnego między tymi samymi stronami. Wyłączona jest bowiem dopuszczalność skutecznego wniesienia kolejnej skargi na ten sam akt administracyjny, bądź to samo działanie lub bezczynność lub przewlekłość organu administracji. Odrzuceniu będzie podlegała skarga w sprawie, w której ze względu na tożsamość przedmiotową i tożsamość podmiotową wydany został prawomocny wyrok (por. M. Jagielska, A. Wiktorowska, P. Wajda, w: R. Hauser, M. Wierzbowski (red.), "Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz", Wyd. C.H. Beck 2015, s. 362). Niedopuszczalne jest bowiem wywodzenie kolejnych środków zaskarżenia skierowanych przeciw prawomocnemu orzeczeniu lub sprawie w toku. (Postanowienie NSA z dnia 21 lutego 2020 r., sygn. akt I OZ 77/20, orzeczenie dostępne na stronie http://orzeczenia.nsa.gov.pl)
Przedmiotem niniejszej sprawy jest skarga R. K. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia 22 lipca 2020 r. nr RDZ UP-1886/2020 (020000/71/214514/2020/ZPWWO) w przedmiocie ulg w spłacaniu należności pieniężnych, do których nie stosuje się przepisów Ordynacji podatkowej.
Należy jednak wskazać, że pismem z 4 grudnia 2020r. skarżący złożył skargę na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia 22 lipca 2020 r. nr RDZ UP-1886/2020 (020000/71/214514/2020/ZPWWO) w przedmiocie ulg w spłacaniu należności pieniężnych, do których nie stosuje się przepisów Ordynacji podatkowej. Dnia 23 lutego 2022 r. zapadł wyrok oddalający skargę na w/w decyzję. Jest on już prawomocny (sygn. akt III SA/Gl 1355/21).
W związku z powyższym, w przedmiotowej sprawie skarga podlega odrzuceniu na podstawie art. 58 § 1 pkt 4 p.p.s.a.