Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący: Asesor WSA Piotr Pyszny po rozpoznaniu w dniu 23 maja 2022 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi H. W. na czynność Zarządu Powiatu [...] w przedmiocie wypłaty zaniżonej kwoty dotacji oświatowej za rok 2021 postanawia: 1. umorzyć postępowanie sądowe; 2. zasądzić od Zarządu Powiatu [...] na rzecz skarżącego 680 (sześćset osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Pismem z dnia 19 listopada 2021 r. H. W. wniósł, za pośrednictwem pełnomocnika, skargę na czynność Zarządu Powiatu [...] w przedmiocie wypłaty zaniżonej kwoty dotacji oświatowej za rok 2021 r.
Zarząd Powiatu [...] w odpowiedzi na skargę wniósł o umorzenie postępowania sądowego wobec dokonania przez organ czynności, której brak stanowił przedmiot skargi. Organ wskazał, powołując się na art. 54 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2022 roku poz. 329 t.j. - odtąd p.p.s.a.), że uwzględnił w całości skargę.
W związku z treścią odpowiedzi na skargę Sąd wezwał skarżącego do określenia czy podtrzymuje skargę, jeśli tak to w jakim zakresie, a to w terminie 7 dni pod rygorem uznania, że organ uczynił zadość żądaniu skarżącego wypłacając dotację w należnej wysokości i umorzenia postępowania sądowego. Wezwanie zostało doręczone pełnomocnikowi skarżącego 11 marca 2022 r. (dowód doręczenia w aktach sprawy), jednak do dnia dzisiejszego nie wpłynęła odpowiedź na wezwanie Sądu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Przepis art. 54 § 3 p.p.s.a. przewiduje, że organ, którego działanie lub bezczynność zaskarżono, może w zakresie swojej właściwości uwzględnić skargę w całości do dnia rozpoczęcia rozprawy. Należy w tym miejscu podkreślić, że wniesienie skargi do sądu administracyjnego przez uprawniony podmiot powoduje wszczęcie postępowania sądowoadministracyjnego. Od tego momentu uprawnionym do orzeczenia w przedmiocie sporu wywołanego wniesieniem skargi jest sąd administracyjny, przed którym zawisła sprawa. Wyjątek stanowi wynikająca z art. 54 § 3 p.p.s.a. kompetencja organu do weryfikacji zaskarżonego rozstrzygnięcia w trybie autokontroli, z tym że uwzględnienie skargi w całości stanowi jedyną dopuszczalną, legalną możliwość władczego rozstrzygnięcia organu administracji w sprawie zaskarżonej do sądu administracyjnego (zobacz wyrok WSA w Olsztynie z 6 października 2009 r. sygn. akt II SA/Ol 655/09,LEX 521979).
Zgodnie z kolei z art. 161 § 1 pkt 3, sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania gdy postępowanie z innych przyczyn stało się bezprzedmiotowe.
Przenosząc powyższe zapisy na stan faktyczny niniejszej sprawy należy stwierdzić, że organ uwzględnił wniesioną skargę w całości, i działając w trybie autokontroli, na podstawie art. 54 § 3 p.p.s.a., organ uczynił zadość żądaniu skarżącego wypłacając dotację w należnej wysokości. Tym samym postępowanie sądowe stało się bezprzedmiotowe.
Z kolei odnosząc się do kwestii kosztów postępowania przytoczyć należy przepis art. 201 § 1 p.p.s.a., który stanowi, że zwrot kosztów przysługuje skarżącemu od organu także w razie umorzenia postępowania z przyczyny określonej w art. 54 § 3 p.p.s.a., który z kolei przewiduje, że organ, którego działanie lub bezczynność zaskarżono, może w zakresie swojej właściwości uwzględnić skargę w całości do dnia rozpoczęcia rozprawy. Koszty sądowe obejmują opłaty sądowe i zwrot wydatków (art. 211 p.p.s.a.). Od pism wszczynających postępowanie przed sądem administracyjnym w danej instancji pobiera się wpis stosunkowy lub stały (art. 230 § 1 p.p.s.a.). W przedmiotowej sprawie wpis sądowy wyniósł 200 zł, do kosztów postępowania wliczono wynagrodzenie pełnomocnika w kwocie 480 zł, zgodnie z treścią § 14 ust. 1 pkt 1 lit. c rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz. U. z 2015 r. poz. 1800 ze zm.) wynagrodzenie adwokata w postępowaniu przed sądami administracyjnymi w pierwszej instancji, w sprawie innej od tej, której przedmiotem zaskarżenia jest należność pieniężna, wynosi 480 zł.
Mając na względzie powyższe, działając na podstawie wyżej powołanych przepisów należało orzec jak w sentencji postanowienia.