Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Izby Celnej w przedmiocie podatku od towarów i usług, podatku akcyzowego w zakresie wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie Przewodniczący Sędzia WSA Barbara Brandys-Kmiecik po rozpoznaniu w dniu 15 czerwca 2009 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. K. na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług, podatku akcyzowego w zakresie wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji postanawia: wstrzymać wykonanie zaskarżonej decyzji.

Uzasadnienie strona 1/2

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] nr [...] Dyrektor Izby Celnej w K. utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego w R. nr [...] z dnia [...]. Decyzją pierwszoinstancyjną Naczelnik Urzędu Celnego w R. określił w szczególności: prawidłową kwotę podatku akcyzowego w wysokości [...] zł, prawidłową kwotę podatku od towarów i usług w wysokości [...] zł oraz wezwał do zapłaty różnicy w podatku akcyzowym w kwocie [...] zł i do zapłaty różnicy w podatku od towarów i usług w kwocie [...] zł.

Skarżąca wniosła o przyznanie prawa pomocy, uzasadniając powyższe trudną sytuacją rodzinną i materialną. Podniosła, iż jest samotną matką bez alimentów i renty rodzinnej po zmarłym ojcu dziecka. W chwili obecnej otrzymuje niskie dochody i nie ma przy tym możliwości podjęcia dodatkowego zatrudnienia, nie posiada również majątku, który mogłaby spieniężyć na potrzebę pokrycia kosztów sądowych.

Dnia 4 marca 2009 r. postanowieniem o sygn. akt III SA/GI 1556/08 referendarz sądowy zwolnił skarżącą od kosztów sądowych oraz ustanowił dla skarżącej radcę podatkowego w ramach prawa pomocy.

W skardze strona zawarła również wniosek o wstrzymanie zaskarżonej decyzji.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Przepis art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.- zwanej dalej p.p.s.a.) stanowi, że wniesienie skargi do Sądu nie wstrzymuje wykonania zaskarżonego aktu lub czynności. Jednakże w myśl art. 61 § 3 tej ustawy, gdy zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, Sąd może na wniosek skarżącego wstrzymać wykonanie tego aktu lub czynności w całości lub w części, z wyjątkiem przepisów prawa miejscowego, które weszły w życie, chyba że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania.

Zauważyć zatem należy, że adresatem tej normy prawnej jest Sąd, który rozważa kwestię wstrzymania lub odmowy wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji po złożeniu wniosku przez stronę. Rozstrzygając w oparciu o art. 61 § 3 p.p.s.a. Sąd jest związany zamkniętym katalogiem przesłanek pozytywnych. Ustawa wymienia w tym przepisie dwie przesłanki: niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody oraz niebezpieczeństwo spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.

Podkreślić należy, iż choć dla zainicjowania samego postępowania incydentalnego dotyczącego wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji niezbędny jest wniosek strony, to przy jego rozpatrywaniu należy brać pod uwagę wszystkie okoliczności w nim podniesione, a ponadto także te, które wynikają z całości akt sprawy. Zarazem z uwagi na ich nieostry charakter konieczna jest ich indywidualizacja w odniesieniu do stanu faktycznego konkretnej sprawy. W orzecznictwie sądowoadministracyjnym wskazuje się, że w przepisie art. 61 § 3 p.p.s.a. trudne do odwrócenia skutki to takie prawne lub faktyczne skutki, które raz zaistniałe powodują istotną lub trwałą zmianę rzeczywistości, przy czym powrót do stanu poprzedniego może nastąpić tylko po dłuższym czasie lub przy stosunkowo dużym nakładzie sił i środków (por. post. WSA w Białymstoku z dnia 3 sierpnia 2006 r. sygn. akt SA/Bk 352/06, LEX nr 192964).

Strona 1/2