Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Herman po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym dnia 19 września 2011 r. sprawy ze skargi Rady Gminy M. na uchwałę Regionalnej Izby Obrachunkowej w K. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie rozstrzygnięcia nadzorczego w zakresie finansów publicznych ( stwierdzenia nieważności uchwały Rady Gminy M. dotyczącej wprowadzenia zmian w wieloletniej prognozie finansowej ) w zakresie wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi postanawia odrzucić wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi.
W dniu [...] ( data stempla pocztowego ) Rada Gminy M. za pośrednictwem organu złożyła skargę na uchwałę Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w K. z dnia [...], nr [...] wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do jej złożenia.
Uzasadniając wniosek powołała się na uchwałę nr [...] Rady Gminy M. z dnia [...] o zaskarżeniu rozstrzygnięcia nadzorczego tego organu oraz upoważnieniu Przewodniczącego Rady Gminy Z. G. i radnej M. R. do złożenia skargi, reprezentowania Rady Gminy oraz złożenia wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia skargi. Ponadto wskazała, że zaskarżona skargą uchwała Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w K. została doręczona Urzędowi Gminy w M. w dniu [...]. Dalej podała, że radni nie zostali właściwie poinformowani o przysługującym im prawie i terminie złożenia skargi na rozstrzygnięcie nadzorcze, bowiem informacja o uchwale Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej została odczytana przez Przewodniczącą Rady Gminy M. na sesji w dniu [...], a jedna z zainteresowanych sprawą radnych nie otrzymała kserokopii uchwały i nie mogła wnieść skargi we właściwym terminie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 53 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm., zwanej dalej p.p.s.a.), skargę wnosi się w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie.
Bezspornym jest, że w uchwała nr [...] Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w K. z dnia [...] stwierdzająca nieważność uchwały nr [...] Rady Gminy M. z dnia [...] w sprawie usunięcia naruszenia interesu prawnego z powodu istotnego naruszenia prawa polegającego na uchyleniu przez organ stanowiący uchwały nr [...] z dnia [...] w sprawie wprowadzenia zmian w wieloletniej prognozie finansowej za lata [...] bez inicjatywy wójta co jest sprzeczne z art. 230 ust.1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych ( Dz.U. Nr 157, poz. 1240 ze zm. ) została wraz z pismem przewodnim wysłana listem poleconym do Przewodniczącej Rady Gminy M. W. T. na adres Urzędu Gminy w M. i odebrana przez upoważnioną osobę w dniu [...] co wynika z pisemnego potwierdzenia odbioru. Informacja o podjętej uchwale jak wynika z akt sprawy została podana do wiadomości wszystkim radnym na sesji w dniu [...].
Uchwała Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej zawierała w treści uzasadnienia pouczenie o przysługującym Radzie Gminy M. prawie złożenia skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach za pośrednictwem tego organu w terminie 30 dni od dnia jej doręczenia.
Sąd nie kwestionuje prawa Rady Gminy M. do zaskarżenia rozstrzygnięcia nadzorczego. Z przepisów ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym ( Dz.U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm. ), a zwłaszcza jej art. 11 a wynika, że gmina działa przez swoje organy, którymi są rada gminy oraz wójt ( burmistrz, prezydent miasta ). Co prawda nie ma przepisu prawa, który stanowiłby wprost, poza art. 98 ust. 3 a tej ustawy, że rada gminy jest uprawniona do zaskarżenia rozstrzygnięcia nadzorczego, ale wyprowadzić to można z wykładni systemowej przepisów ustawy o samorządzie gminnym. Skoro bowiem jej przepisy tworzą konstrukcję nadzoru opartą o kontrolę legalności działalności oddzielnie każdego z organów gminy ( rady, oraz wójta, burmistrza lub prezydenta miasta ), wyposażając każdy z nich w uprawnienie do decydowania o zaskarżeniu rozstrzygnięcia nadzorczego do sądu administracyjnego, to należy przyjąć, że w tych sprawach w imieniu rady gminy wystąpić może podmiot upoważniony przez radę, a w szczególności jej przewodniczący, który z mocy art. 19 ust. 2 ustawy o samorządzie gminnym organizuje pracę rady. Powyższe stanowisko jest prezentowane zarówno w orzecznictwie sądowoadministracyjnym jak i w doktrynie. ( por. np. postanowienie NSA z 16 czerwca 2007 r,, II OSK 706/07, LEX 360197, postanowienie NSA z 17 września 2008 r., I OSK 1099/08, LEX 493901 ).