Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Henryk Wach, Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Golat (spr.), Sędzia WSA Barbara Orzepowska-Kyć, Protokolant st. sekr. sąd. Joanna Spadek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 lutego 2010 r. przy udziale - sprawy ze skargi "A" S.A. w R. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku akcyzowego postanawia: zawiesić postępowanie sądowe.
Zaskarżoną decyzją z [...] nr [...] Dyrektor Izby Celnej w K., powołując się na art. 233 § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) - zwanej dalej w skrócie O.p., uchylił skierowaną do skarżącej - A S.A. w R. decyzję Naczelnika Urzędu Celnego w R. z dnia [...] nr [...] odmawiającą stwierdzenia nadpłaty w podatku akcyzowym za miesiące: styczeń i luty 2009 r. w łącznej wysokości [...] i uznającą kwotę nadpłaty w podatku akcyzowym w wysokości [...] zł z tytułu produkcji energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia.
Stan sprawy przedstawia się następująco.
Spółka wnioskiem z dnia [...] zwróciła się do Naczelnika Urzędu Celnego w K. o stwierdzenie nadpłaty w podatku akcyzowym za przedmiotowe miesiące w związku ze sprzedażą konwencjonalnej energii elektrycznej oraz nadpłaty w związku z produkcją energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii. Argumentowała we wniosku, że opodatkowanie podatkiem akcyzowym sprzedaży energii elektrycznej przez producenta energii dystrybutorowi jest wadliwe.
Naczelnika Urzędu Celnego w R. decyzją z dnia [...] nr [...] odmówił stwierdzenia nadpłaty w podatku akcyzowym za miesiące: styczeń i luty 2009 r. w łącznej wysokości [...] i uznał kwotę nadpłaty w podatku akcyzowym w wysokości [...] zł.
W uzasadnieniu tego rozstrzygnięcia organ podatkowy wskazał, że polskie przepisy podatkowe w kontekście przepisów europejskich w zakresie podatku akcyzowego od energii elektrycznej są obowiązujące, w związku z czym w sprawie nie może nastąpić stwierdzenie nadpłaty podatku akcyzowego, gdyż jest on prawnie należny. Naczelnik Urzędu Skarbowego w R. stanął na stanowisku, że od momentu kiedy zaczęła obowiązywać ustawa wprowadzająca podatek akcyzowy od sprzedanej energii elektrycznej strona ma możliwość wprowadzenia w umowie o sprzedaży energii elektrycznej zasad rozliczania finansowego, polegającego na przerzucaniu ciężaru podatkowego w podatku akcyzowym na nabywcę w cenie sprzedanego towaru, czyli energii elektrycznej. Wskazał, że taryfy, które ustalają przedsiębiorstwa energetyczne należy kalkulować w sposób zapewniający ochronę interesów odbiorców przed nieuzasadnionym poziomem cen i stawek opłat. W ocenie organu przepisy prawa energetycznego nie przewidują żadnych możliwości weryfikacji takiej taryfy, a w szczególności jej obniżenia ex post o kwotę zwróconego podatku akcyzowego. W takim stanie rzeczy należy przyjąć, że zubożonym nie jest na pewno osoba przekazująca podatek akcyzowy, ponieważ jego równowartość przekazała wraz z zapłatą ceny przez nabywcę. Zubożonym byłby zatem ostateczny nabywca - konsument, ponieważ to on w rezultacie zapłacił cenę wyższą, niż by to uczynił, gdyby nie wliczono w nią podatku akcyzowego. Dalej organ argumentował, że zwrot nienależnie zapłaconego podatku akcyzowego na rzecz podatnika doprowadziłby do sytuacji nie do zaakceptowania tak z prawnego, jak i z aksjologicznego punktu widzenia. W istocie oznaczałoby bowiem nieusprawiedliwione przysporzenie ze strony Skarbu Państwa na rzecz osoby, która nie poniosła ekonomicznego ciężaru podatku akcyzowego. W takim stanie rzeczy należy przyjąć, iż otrzymała ona zwrot podatku akcyzowego na rzecz osoby, która do tylko formalnie, a nie faktycznie zapłaciła prowadziłby zdaniem organu do bezpodstawnego wzbogacenia tej osoby.