Sprawa ze skargi H. G. w przedmiocie wymierzenia kary grzywny Samorządowemu Kolegium Odwoławczemu z powodu niewykonania wyroku WSA w Gdańsku w sprawie o sygnaturze akt III SA/Gd 1/17
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Bartłomiej Adamczak po rozpoznaniu w dniu 29 października 2018 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi H. G. w przedmiocie wymierzenia kary grzywny Samorządowemu Kolegium Odwoławczemu z powodu niewykonania wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 9 lutego 2017 r. w sprawie o sygnaturze akt III SA/Gd 1/17 postanawia: odrzucić skargę.

Uzasadnienie

H. G. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku skargę w przedmiocie wymierzenia Samorządowemu Kolegium Odwoławczemu grzywny w związku z niewykonaniem przez ten organ wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 9 lutego 2017 r. (sygn. akt III SA/Gd 1/17).

Skarżący wskazał w uzasadnieniu, że przedmiotowym wyrokiem Sąd uchylił decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 12 października 2016 r. oraz poprzedzającą ją decyzję Prezydenta Miasta, które były wydane w sprawie specjalnego zasiłku opiekuńczego. Jego zdaniem wydana już po wyroku nowa decyzja organu I instancji jest tożsama z decyzją uchyloną przez Sąd. Odwołanie strony nie odniosło skutku, gdyż decyzja organu odwoławczego utrzymała w mocy rozstrzygniecie Prezydenta Miasta. Zarzucił, że nowe rozstrzygnięcia organów naruszają wytyczne Sądu zawarte w uzasadnieniu powyższego wyroku.

W odpowiedzi na skargę Samorządowe Kolegium Odwoławcze wniosło o jej odrzucenie, wskazując m.in., że w świetle art. 154 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnym (t.j.: Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 - dalej powoływanej jako: "p.p.s.a."), taka skarga jest niedopuszczalna.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku zważył, co następuje:

Skarga podlega odrzuceniu.

Zgodnie z art. 154 § 1 p.p.s.a. w razie niewykonania wyroku uwzględniającego skargę na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania strona, po uprzednim pisemnym wezwaniu właściwego organu do wykonania wyroku lub załatwienia sprawy, może wnieść skargę w tym przedmiocie, żądając wymierzenia temu organowi grzywny.

Zgodnie z brzmieniem powołanej regulacji, wprowadzonej ustawą z dnia 9 kwietnia 2015 r. o zmianie ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2015 r., poz. 658) i obowiązującej od dnia 15 sierpnia 2015 r., znajduje ona zastosowanie jedynie w przypadku niewykonania wyroku uwzględniającego skargę na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania.

Mając to na uwadze podkreślenia wymaga, że wyrokiem z dnia 9 lutego 2017 r. (sygn. akt III SA/Gd 1/17) tut. Sąd orzekł o uchyleniu decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 12 października 2016 r. (nr [...]) oraz poprzedzającej ją decyzji Prezydenta Miasta z dnia 6 września 2016 r. (nr [...]), którymi to organy administracji orzekły o odmowie przyznania skarżącemu specjalnego zasiłku opiekuńczego. Wyrok ten został wydany na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. a/ i c/ p.p.s.a., czyli w wyniku wniesionej skargi na decyzję, a nie zaś wniesionej skargi na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania przez organ w sprawach określonych w art. 3 § 2 pkt 1-4 p.p.s.a. albo na przewlekłe prowadzenie postępowania w sprawach określonych w art. 3 § 2 pkt 4a p.p.s.a. Z tego zatem powodu nie jest możliwe zastosowanie przez Sąd środków prawnych określonych w przepisach ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, tj. konsekwencji prawnych wynikających z art. 154 § 1 p.p.s.a., gdyż mogą być one stosowane wyłącznie w przypadku niewykonania przez organy wyroku uwzględniającego skargę na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania, natomiast - jak zostało to powyżej wyjaśnione - przedmiotem zaskarżenia i dokonanej przez Sąd w wyroku z dnia 9 lutego 2017 r. (sygn. akt III SA/Gd 1/17) kontroli nie była ani bezczynność, ani przewlekłość postępowania lecz decyzja orzekająca w przedmiocie prawa do świadczenia rodzinnego.

Zgodnie z art. 58 § 1 pkt 6 p.p.s.a. sąd odrzuca skargę, jeżeli z innych przyczyn (aniżeli wymienione w przywołanym przepisie w punktach 1-5) wniesienie skargi jest niedopuszczalne.

Mając na uwadze zaistniałe w sprawie okoliczności oraz cytowaną treść art. 154 § 1 p.p.s.a., Sąd - na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 p.p.s.a. - orzekł jak w sentencji postanowienia.

Strona 1/1