Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Jolanta Sudoł po rozpoznaniu w dniu 4 kwietnia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku J. K. o przyznanie prawa pomocy w sprawie ze skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 6 sierpnia 2012 r., sygn. akt [[...]] w przedmiocie uchylenia ostatecznej decyzji w sprawie wymierzenia opłaty eksploatacyjnej za wydobycie kopaliny bez wymaganej koncesji postanawia: odmówić wnioskodawcy przyznania prawa pomocy poprzez zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie radcy prawnego.
J. K. wnioskiem z 30 stycznia 2013 r. zwrócił się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie radcy prawnego. Referendarz sądowy postanowieniem z 27 lutego 2013 r. odmówił przyznania wnioskodawcy prawa pomocy poprzez zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie radcy prawnego.
Wcześniej, prawomocnym postanowieniem z 28 listopada 2012 r., rozpoznając wniosek skarżącego z 5 listopada 2012 r. o przyznanie prawa pomocy, skarżącemu również odmówiono przyznania prawa pomocy poprzez zwolnienie od kosztów sądowych.
W dniu 21 marca 2013 r. skarżący wniósł sprzeciw na postanowienie z 27 lutego 2013 r., którego brak formalny uzupełnił poprzez złożenie w dniu 25 marca 2011 r. podpisanego egzemplarza sprzeciwu.
W uzasadnieniu sprzeciwu wskazał, że czuje się zagubiony, a perspektywa ciążącego na nim zobowiązania z tytułu opłaty eksploatacyjnej za wydobycie kopalin go przeraża. Jego sytuację pogorszył pożar domu wraz z dobytkiem, znajdującego się na nieruchomości, podarowanej przez niego synowi. W związku z tym pomieszkuje u życzliwych mu ludzi, którzy nie życzą sobie ujawniania swoich personaliów.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 260 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity: Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), w razie wniesienia sprzeciwu, który nie został odrzucony, zarządzenie lub postanowienie, przeciwko któremu został on wniesiony, traci moc, a sprawa będąca przedmiotem sprzeciwu podlega rozpoznaniu przez sąd na posiedzeniu niejawnym.
Na wstępnie należy wskazać, że przedmiotem rozpoznania Sądu jest kolejny, a mianowicie drugi wniosek skarżącego o przyznanie prawa pomocy. W wyniku rozpoznania pierwszego wniosku, prawomocnym postanowieniem referendarza sądowego z 28 listopada 2012 r. odmówiono skarżącemu przyznania prawa pomocy.
Trzeba wskazać, że po prawomocnym oddaleniu wniosku o przyznanie prawa pomocy wnioskodawca może złożyć kolejny wniosek o przyznanie prawa pomocy, przy czym rozpoznanie tego wniosku nie może polegać na weryfikowaniu ocen i rozstrzygnięcia objętego wcześniejszym prawomocnym postanowieniem.
Prawomocne postanowienie w tym zakresie wiąże bowiem nie tylko strony, ale także sąd.
Tym samym ponowne rozstrzygnięcie w tym przedmiocie jest dopuszczalne, ale tylko z uwagi na takie okoliczności, które powstały później i w sposób zasadniczy zmieniają sytuację materialną strony (por.: postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 28 września 2011 r., sygn. akt II OZ 830/11, Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych, orzeczenia.nsa.gov.pl).
W myśl art. 246 § 1 pkt 1 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej następuje w zakresie całkowitym, gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania. Przepisy regulujące instytucję prawa pomocy stanowią odstępstwo od generalnej zasady ponoszenia kosztów postępowania sądowoadministracyjnego zawartej w art. 199 ustawy.