Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Bartłomiej Adamczak po rozpoznaniu w dniu 21 października 2022 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skarg W. P. na zarządzenie Wójta Gminy Przechlewo z dnia 8 lipca 2020 r., nr 319/2020 w przedmiocie zatwierdzenia konkursu na stanowisko dyrektora szkoły podstawowej postanawia 1. odrzucić skargę, 2. zwrócić wpis od skargi w wysokości 300 (trzysta) złotych.
W. P. (dalej zwany także "skarżącym") pismem z dnia 2 września 2022 r., złożonym za pośrednictwem Wójta Gminy Przechlewo, zaskarżył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku dwa zarządzenia Wójta Gminy Przechlewo, tj. zarządzenie nr 300/200 z dnia 23 czerwca 2021 r. w sprawie powołania komisji konkursowej wyłaniającej kandydata na stanowisko dyrektora Szkoły Podstawowej w S. oraz wyznaczenia przewodniczącego komisji konkursowej, jak również zarządzenie nr 319/2020 z dnia 8 lipca 2020 r. w sprawie zatwierdzenia konkursu na stanowisko dyrektora Szkoły Podstawowej w S.
W przedmiotowej skardze skarżący wskazał, że wnosi o interwencję w sprawie przeprowadzenia konkursu na stanowisku dyrektora Szkoły Podstawowej w S., który - jego zdaniem - został przeprowadzony wbrew wyrokowi Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 27 czerwca 2019 r. (sygn. akt I OSK 313/19). Skarżący wyjaśnił w tym zakresie, że w komisji konkursowej brał udział, wbrew prawu, radny Gminy Przechlewo - M. K. Zatem w jego ocenie procedura konkursowa i sam konkurs są nieważne. Skarżący podkreślił, że niedopuszczalne jest, aby organy będące w służbie społecznej nie wykonywały tej służby w pełni, transparentnie i zgodnie z obowiązującym prawem, pro publico bono.
W odpowiedzi na skargę Wójt Gminy Przechlewo wniósł o jej odrzucenie, ewentualnie o jej oddalenie.
W pierwszej kolejności Wójt Gminy Przechlewo podniósł, że treść pisma skarżącego nie czyni zadość wymogom skargi wskazanym w treści art. 57 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnym (t.j.: Dz. U. z 2022 r., poz. 329 ze zm. - dalej w skrócie jako: "p.p.s.a."). Zdaniem Wójta skarga jest ogólna i lakoniczna i brak jest możliwości w pełni merytorycznego ustosunkowania się do jej treści.
Co więcej, zdaniem Wójta, autor skargi nie wykazał naruszenia interesu prawnego lub uprawnienia i nie posiada legitymacji skargowej w przedmiotowej sprawie, a skarga winna ulec odrzuceniu na mocy art. 58 § 1 pkt 5a p.p.s.a.
Zgodnie bowiem z art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j.: Dz. U. z 2022 r., poz. 559 ze zm. - dalej również jako: "u.s.g."), każdy, czyj interes prawny lub uprawnienie zostały naruszone uchwałą lub zarządzeniem, podjętymi przez organ gminy w sprawie z zakresu administracji publicznej, może zaskarżyć uchwałę lub zarządzenie do sądu administracyjnego.
Legitymacja procesowa wynikająca z art. 101 ust. 1 u.s.g. ma charakter szczególny i kwalifikowany. Do wniesienia skargi legitymuje wyłącznie fakt naruszenia interesu prawnego lub uprawnienia. Interes prawny powinien być bezpośredni i realny, aktualny, a nie przyszły, czy też hipotetyczny. Istotą interesu prawnego jest jego związek z konkretną normą prawa materialnego, którą można wskazać jako jego podstawę i z której skarżący może wywodzić swoje racje. Interes prawny posiada taki podmiot, któremu obowiązujące przepisy przyznają określone uprawnienia lub nakładają określone obowiązki. Obowiązek wykazania się indywidualnym interesem prawnym lub uprawnieniem, a także zaistniałym w dacie wnoszenia skargi naruszeniem tego interesu lub uprawnienia spoczywa na stronie skarżącej. Interes prawny musi być własny i nie można go wywodzić z sytuacji prawnej innego podmiotu (por. wyrok NSA z dnia 23 stycznia 2020 r., sygn. akt I OSK 1503/18). Dopiero wykazanie takiego interesu prawnego lub uprawnienia otwiera drogę do merytorycznego rozpoznania skargi, przy czym naruszenie to nie może mieć charakteru przyszłego i niepewnego ale powinno być realne i aktualne (por. postanowienie NSA z dnia 23 stycznia 2020 r., sygn. akt II OSK 2904/20).