Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Anna Orłowska po rozpoznaniu w dniu 26 lutego 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi W. K. na uchwałę Rady Powiatu [...] z dnia 30 marca 2009 r. nr [...] w przedmiocie wyrażenia zgody na nieodpłatne nabycie akcji postanawia odmówić wnioskodawcy przyznania prawa pomocy.
Wnioskiem z dnia 30 października 2009 r., uzupełnionym na urzędowym formularzu PPF w dniu 4 grudnia 2009 r. (data stempla pocztowego) skarżący zwrócił się o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym, obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie radcy prawnego.
Postanowieniem z dnia 14 stycznia 2010 r. referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku odmówił skarżącemu przyznania prawa pomocy.
Od powołanego postanowienia w ustawowym terminie sprzeciw wniósł skarżący, podnosząc, iż wykazał zasadność udzielenia prawa pomocy.
Skuteczne wniesienie sprzeciwu, w myśl art. 260 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153 poz.1270 ze zm.) - dalej P.p.s.a. powoduje utratę mocy postanowienia referendarza sądowego z dnia 14 stycznia 2010 r. i konieczność rozpoznania sprawy będącej przedmiotem sprzeciwu przez Sąd.
Ze złożonego przez skarżącego oświadczenia o stanie rodzinnym, majątku i dochodach wynika, że prowadzi on sam gospodarstwo domowe, nie osiąga dochodów, nie posiada jakiegokolwiek majątku, w tym nieruchomości, oszczędności, przedmiotów o wartości przekraczającej 3 000 euro. Ponadto, na skutek prowadzonej przez komornika sądowego egzekucji utracił gospodarstwo rolne. Wnioskodawca podał, iż jest dłużnikiem banku, Agencji Nieruchomości Rolnych oraz gminy, zaś łączna wysokość zadłużenia wynosi 1 050 000 zł.
Zgodnie z brzmieniem art. 245 P.p.s.a., prawo pomocy może być przyznane w zakresie całkowitym lub częściowym. Prawo pomocy w zakresie całkowitym obejmuje zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego. Natomiast prawo pomocy w zakresie częściowym obejmuje zwolnienie tylko od opłat sądowych w całości lub w części albo tylko od wydatków albo od opłat sądowych i wydatków lub obejmuje tylko ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego.
W myśl art. 246 § 1 P.p.s.a., przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej następuje:
1) w zakresie całkowitym - gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania;
2) w zakresie częściowym - gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
Wykazanie takich okoliczności należy do strony wnioskującej, która powinna we wniosku PPF dokładnie przedstawić swoją sytuację majątkową i rodzinną.
Stosownie do art. 255 P.p.s.a., jeżeli oświadczenie strony zawarte we wniosku, o którym mowa w art. 252 P.p.s.a., okaże się niewystarczające do oceny jej rzeczywistego stanu majątkowego, możliwości płatniczych oraz stanu rodzinnego lub budzi wątpliwości, strona jest obowiązana złożyć na wezwanie, w zakreślonym terminie, dodatkowe oświadczenie lub przedłożyć dokumenty źródłowe dotyczące jej stanu majątkowego, dochodów lub stanu rodzinnego.