Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku Paweł Mierzejewski po rozpoznaniu w dniu 11 czerwca 2015 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku A. B. o przyznanie prawa pomocy w sprawie ze skargi na postanowienie Wojewódzkiego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w Województwie [...] z dnia 13 lutego 2015 r. nr [...] w przedmiocie zawieszenia postępowania administracyjnego w sprawie orzeczenia o stopniu niepełnosprawności postanawia przyznać wnioskodawczyni prawo pomocy przez zwolnienie od kosztów sądowych.
Wnioskiem złożonym na urzędowym formularzu PPF skarżąca A. B. zwróciła się o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym, obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych.
Na podstawie zawartego w formularzu PPF oświadczenia o stanie rodzinnym, majątku i dochodach oraz na podstawie dokumentów nadesłanych w następstwie zarządzenia referendarza sądowego z dnia 21 maja 2015 r. ustalono, że wnioskodawczyni będąca osobą niepełnosprawną prowadzi gospodarstwo domowe wspólnie z córką utrzymując się ze świadczeń alimentacyjnych przyznanych na rzecz córki oraz świadczeń rodzinnych w łącznej kwocie 615 zł brutto miesięcznie.
Zgodnie ze złożonym pod rygorem odpowiedzialności karnej oświadczeniem (vide: rubryka nr 13 formularza PPF) wnioskodawczyni nie posiada żadnych oszczędności, papierów wartościowych ani przedmiotów o wartości powyżej 3.000 euro.
W tym stanie należało wskazać, co następuje.
Instytucja prawa pomocy uregulowana w przepisach dotyczących postępowania przed sądami administracyjnymi stanowi pomoc państwa przeznaczoną wyłącznie dla tych osób, które nie mają wystarczających środków finansowych na poniesienie kosztów prowadzonego postępowania.
W świetle art. 246 § 1 pkt 2 w zw. z art. 245 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity: Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.) przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych następuje, gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
Powyższa regulacja normatywna determinuje przyjęcie, że to na podmiocie wnoszącym o przyznanie prawa pomocy spoczywa ciężar dowodu, że znajduje się w sytuacji uprawniającej do skorzystania z prawa pomocy. Z oczywistych względów pozytywne rozstrzygnięcie w ww. zakresie zależy wyłącznie od tego, co zostanie przez podmiot wnioskujący udowodnione.
Mając na uwadze powyższe regulacje normatywne oraz okoliczności faktyczne ustalone w toku prowadzonego postępowania uznano, że wnioskodawczyni wykazała dostatecznie, iż na dzień wydania niniejszego postanowienia poniesienie kosztów sądowych spowodować może skutki, o których mowa w art. 246 § 1 pkt 2 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Za powyższą oceną przemawia zwłaszcza zestawienie wysokości uzyskiwanych dochodów netto z koniecznymi wydatkami związanymi z bieżącym utrzymaniem dwuosobowego gospodarstwa domowego.
Wnioskodawczyni wykazała przy tym w sposób dostateczny, że nie dysponuje żadnymi oszczędnościami ani też majątkiem, którego ewentualne zbycie lub obciążenie prawem na rzecz osoby trzeciej mogłoby przynieść dochód pozwalający na pokrycie kosztów prowadzonego postępowania.
W związku z powyższym referendarz sądowy działając na podstawie art. 246 § 1 pkt 2 w zw. z art. 258 § 2 pkt 7 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzekł jak w sentencji postanowienia, przyznając wnioskodawczyni prawo pomocy przez zwolnienie od kosztów sądowych.