Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku Krzysztof Przasnyski po rozpoznaniu w dniu 9 kwietnia 2009 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku B. S. o przyznanie prawa pomocy w sprawie ze skargi na postanowienie Wojewódzkiego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności [...] z dnia 9 stycznia 2009 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia uchybienia terminu do wniesienia odwołania w sprawie orzeczenia o stopniu niepełnosprawności postanawia odmówić wnioskodawcy przyznania prawa pomocy.
Wnioskiem z dnia 28 lutego 2009 r. (data stempla pocztowego), uzupełnionym na urzędowym formularzu PPF w dniu 12 marca 2009 r., B. S. zwróciła się o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym, obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych, w tym wpisu od skargi w kwocie 100 zł.
Zgodnie ze złożonym przez skarżącą oświadczeniem o stanie rodzinnym, majątku i dochodach, prowadzi ona gospodarstwo domowe z mężem oraz trzema pełnoletnimi córkami, nie posiada nieruchomości, przedmiotów o wartości powyżej 3000 euro oraz jakichkolwiek zasobów pieniężnych, w tym oszczędności i papierów wartościowych. Źródłem dochodów pięcioosobowej rodziny jest renta skarżącej z tytułu niezdolności do pracy, wynagrodzenie za pracę jej małżonka, renta oraz stypendia socjalne i zasiłki otrzymywane przez córki. Łączną wysokość miesięcznych dochodów gospodarstwa domowego skarżąca określiła na 3 850 zł miesięcznie. Ponadto wskazała, iż w jej rodzinie pracuje jedynie mąż, dwie osoby są niepełnosprawne, z których jedna wymaga całodobowej opieki. Obie zmuszone są przyjmować niezbędne leki.
W myśl art. 246 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej - P.p.s.a., przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej w zakresie częściowym następuje, gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
Zgodnie z brzmieniem art. 245 § 3 P.p.s.a., prawo pomocy w zakresie częściowym obejmuje zwolnienie tylko od opłat sądowych w całości lub w części albo tylko od wydatków albo od opłat sądowych i wydatków lub obejmuje tylko ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego.
W świetle powołanych uregulowań przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym następuje, jeżeli wnioskodawca wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
Zatem to na wnoszącym o przyznanie prawa pomocy spoczywa ciężar dowodu, że znajduje się w sytuacji uprawniającej go do skorzystania z prawa pomocy, zaś rozstrzygnięcie w tej kwestii zależy od tego, co zostanie przez stronę udowodnione.
W związku z tym, iż oświadczenie strony skarżącej zawarte we wniosku okazało się niewystarczające do oceny jej rzeczywistego stanu majątkowego i możliwości płatniczych, na podstawie art. 255 P.p.s.a., zarządzeniem referendarza sądowego z dnia 19 marca 2009 r., doręczonym w dniu 24 marca 2009 r. wezwano skarżącą do przedłożenia - w terminie siedmiu dni od dnia doręczenia wezwania - następujących dokumentów: zaświadczenia od pracodawcy małżonka o wysokości średniego wynagrodzenia brutto/netto za okres ostatnich trzech miesięcy; dokumentów potwierdzających źródło i aktualną wysokość dochodów otrzymywanych przez jej dzieci; odpisów złożonych przez nią oraz małżonka zeznań podatkowych za 2008 r., a w przypadku ich nieskładania, odpisów imiennych informacji o wysokości osiągniętego dochodu lub rocznego obliczenia podatku za ten rok; wyciągów i wykazów ze wszystkich posiadanych przez nią oraz małżonka rachunków bankowych, maklerskich (i innych na których gromadzone są środki pieniężne), obrazujących historię i salda tych rachunków w okresie ostatnich trzech miesięcy, a w przypadku ich nieposiadania złożenia stosownych oświadczeń w tym przedmiocie; kopii dokumentów obrazujących miesięczną wysokość ponoszonych kosztów utrzymania (czynsz, opłaty za energię elektryczną, gaz, ogrzewanie, innych) oraz związanych z zakupem leków.
Pomimo upływu wyznaczonego terminu sądowego, do dnia wydania niniejszego orzeczenia skarżąca nie nadesłała jakichkolwiek żądanych dokumentów ani oświadczeń. Nie wnosiła również o przedłużenie tego terminu.
Mając na uwadze powyższe okoliczności, stwierdzić należy, iż skarżąca nie udowodniła dostatecznie, że spełnia ustawowe przesłanki przyznania prawa pomocy. Zważyć należy, że przy rozpoznawaniu wniosku o przyznanie prawa pomocy nie prowadzi się dochodzenia, w sytuacji, gdy dokładne dane umożliwiające pełną ocenę stanu majątkowego oraz możliwości płatniczych wnioskodawcy nie są znane, gdyż uchyla się on od złożenia stosownych dokumentów w tym przedmiocie. Jak już bowiem wskazano, sprawą zainteresowanego jest wykazanie zasadności złożonego wniosku w świetle ustawowych przesłanek przyznania prawa pomocy.
W orzecznictwie sądowoadministracyjnym podkreśla się, iż niewykonanie wezwania do złożenia dodatkowych oświadczeń lub dokumentów uniemożliwia dokonanie rzetelnej analizy sytuacji finansowej strony (por. postanowienie NSA z dnia 1 marca 2006 r. sygn. akt II OZ 235/06 niepubl.). Bierność wnioskodawcy w tym zakresie należy potraktować jako niewykazanie przesłanek, o których mowa w art. 246 § 1 pkt 2 P.p.s.a. (por. postanowienie NSA z dnia 24 marca 2005 r. sygn. akt OZ 128/05 niepubl.).
W konsekwencji na podstawie przepisu art. 246 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzeczono jak w sentencji postanowienia.