Skarga Miasta B. na decyzję Wojewody K.-P. w przedmiocie zwrotu wywłaszczonej nieruchomości po rozpoznaniu rewizji nadzwyczajnej Prezesa NSA (...) od postanowienia NSA
Tezy

1. Stwierdzenie przez sąd administracyjny, iż gmina nie ma statusu strony postępowania administracyjnego, nie jest wystarczającą przesłanką odrzucenia skargi; konieczne jest bowiem wykazanie, że gmina nie ma interesu prawnego w jej wniesieniu.

2. Jedynie gmina /jako osoba prawna/, która wykaże, że ma interes prawny we wniesieniu skargi do sądu administracyjnego, jest legitymowana do wniesienia takiej skargi, a zatem tylko gmina jest podmiotem uprawnionym w rozumieniu art. 33 ust. 2 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./. Podmiotem uprawnionym do wniesienia skargi nie jest natomiast wójt tej gminy /burmistrz lub prezydent miasta/, niezależnie od tego, czy działa jako organ gminy upoważniony do reprezentowania gminy na zewnątrz czy też jako organ, który wydał decyzję w pierwszej instancji.

Sentencja

Sąd Najwyższy w sprawie ze skargi Miasta B. na decyzję Wojewody K.-P. w przedmiocie zwrotu wywłaszczonej nieruchomości po rozpoznaniu rewizji nadzwyczajnej Prezesa Naczelnego Sądu Administracyjnego (...) od postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego - Ośrodka Zamiejscowego w Gdańsku z dnia 24 lipca 2001 r., II SA/Gd 1956/01 - uchyla zaskarżone postanowienie.

Uzasadnienie strona 1/4

Prezydent Miasta B. decyzją z dnia 28 lutego 2001 r. orzekł o umorzeniu postępowania administracyjnego wszczętego na wniosek M. A. Z. w przedmiocie zwrotu nieruchomości. Wojewoda K.-P. decyzją z dnia 11 maja 2001 r. uchylił decyzję Prezydenta Miasta B. i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia. Naczelny Sąd Administracyjny - Ośrodek Zamiejscowy w Gdańsku postanowieniem z dnia 24 lipca 2001 r. II SA/Gd 1956/01 odrzucił skargę Miasta B. na tę decyzję. Sąd powołując się na orzecznictwo Sądu Najwyższego i Naczelnego Sądu Administracyjnego przyjął, że gmina nie jest stroną postępowania administracyjnego w sprawie indywidualnej z zakresu administracji publicznej, w której decyzje wydaje organ tej gminy. Gmina w takiej sytuacji nie jest uprawniona do wniesienia skargi na decyzję organu drugiej instancji.

Prezes Naczelnego Sądu Administracyjnego w rewizji nadzwyczajnej od powyższego postanowienia zarzucił rażące naruszenie art. 27 ust. 2 i art. 33 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74. poz. 368 ze zm./ i wskazując na powyższe podstawy wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia

W ocenie Prezesa Naczelnego Sądu Administracyjnego postanowienie rażąco narusza wskazane w rewizji nadzwyczajnej przepisy prawa.

Zgodnie z art. 33 ust. 2 ustawy o Naczelnym Sądzie Administracyjnym uprawnionym do wniesienia skargi jest każdy, kto ma w tym interes prawny, prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich oraz organizacja społeczna w zakresie jej statutowej działalności, w sprawach dotyczących interesów prawnych innych osób. Pojęcie "każdy, kto ma w tym interes prawny" ma szerszy zakres znaczeniowy niż pojęcie strony, którą definiuje art. 28 Kodeksu postępowania administracyjnego. Oznacza to, że kontrolna funkcja sądu administracyjnego jest wykonywana w stosunku do szerszej grupy podmiotów niż ta, którą stanowią strony postępowania administracyjnego oraz że podmiotem uprawnionym do wniesienia skargi może być także podmiot nie będący stroną postępowania administracyjnego. Po wejściu w życie ustawy o Naczelnym Sądzie Administracyjnym, która skreśliła dział VI Kodeksu postępowania administracyjnego /art. 61 pkt 3 tej ustawy/, nie obowiązują przepisy ograniczające krąg podmiotów uprawnionych do wniesienia skargi do sądu administracyjnego do stron postępowania w rozumieniu art. 28 Kpa. Według obecnie obowiązujących przepisów uprawniona do wniesienia skargi jest nie tylko strona postępowania administracyjnego, ale także osoba, która wykaże, że ma interes prawny do wniesienia skargi.

Gmina, jako osoba prawna, która wykaże swój interes prawny we wniesieniu skargi do sądu administracyjnego, jest podmiotem uprawnionym w rozumieniu art. 33 ust. 2 ustawy o Naczelnym Sądzie Administracyjnym. Podmiotem takim nie jest natomiast wójt /burmistrz, prezydent miasta/, niezależnie od tego, czy działa jako organ gminy upoważniony do reprezentowania jej na zewnątrz, czy też jako organ, który wydał decyzję w pierwszej instancji. Organ gminy, który w pierwszej instancji wydał decyzję w sprawie, nie działał jako podmiot interesu prawnego w rozumieniu art. 28 Kpa i art. 33 ust. 2 ustawy o NSA, lecz jako podmiot władzy publicznej, wykonujący przyznane mu kompetencje.

Strona 1/4