Rzecznik Praw Obywatelskich nie jest uprawniony do wniesienia rewizji nadzwyczajnej od wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w sprawie ze skargi spółki akcyjnej na decyzję organu podatkowego /art. 208 Konstytucji w związku z art. 1 ust. 2 oraz art. 14 pkt 8 ustawy z dnia 15 lipca 1987 r. o Rzeczniku Praw Obywatelskich - j.t. Dz.U. 2001 nr 14 poz. 147/.
Sąd Najwyższy po rozpoznaniu sprawy ze skargi "FAP" Spółki Akcyjnej w B.-B. na decyzję Izby Skarbowej w B.-B. z dnia 27 lipca 1998 r. (...) w przedmiocie zobowiązania w podatku akcyzowym na skutek rewizji nadzwyczajnej Rzecznika Praw Obywatelskich (...) od wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego - Ośrodka Zamiejscowego w Katowicach z dnia 10 kwietnia 2000 r., I SA/Ka 1661/98 - odrzuca rewizję nadzwyczajną.
Izba Skarbowa w B.-B. decyzją z dnia 27 lipca 1998 r. utrzymała w mocy decyzję Pierwszego Urzędu Skarbowego w B.-B. z dnia 1 kwietnia 1998 r. w sprawie określenia dla podatnika - firmy "FAP" S.A. w B.-B. zobowiązania w podatku akcyzowym za miesiąc wrzesień 1996 r. w wysokości 112.368 zł, czyli w kwocie wyższej od kwoty zadeklarowanej przez "FAP" S.A. w B.-B. o 26.082 zł. W uzasadnieniu tej decyzji Izba Skarbowa stwierdziła, że zgodnie z art. 34 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm. - powoływanej nadal jako: ustawa o podatku akcyzowym/, wedle stanu prawnego obowiązującego w 1996 r., opodatkowaniu podatkiem akcyzowym podlegały czynności określone w art. 2 ustawy o podatku akcyzowym, dotyczące towarów wymienionych w załączniku nr 6 tej ustawy, gdzie pod poz. 5 wymieniono jako towar akcyzowy "samochody osobowe" /SWW 1021, 1022/.
Z kolei, w par. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 10 listopada 1995 r. w sprawie podatku akcyzowego /Dz.U. nr 135 poz. 663 ze zm. - powoływanego nadal jako: rozporządzenie Ministra Finansów w sprawie podatku akcyzowego/, ustalona została stawka podatku akcyzowego na samochody osobowe ogólnego przeznaczenia oraz na samochody osobowe specjalizowane, których cena była wyższa od równowartości 7.500 ECU, natomiast pozostałe samochody tego typu zostały zwolnione od tego podatku. Równocześnie, w rozporządzeniu tym znalazło się wyjaśnienie, że cena, o której mowa, to cena nie zawierająca podatku akcyzowego, natomiast podstawą ustalenia jej równowartości był kurs średni ogłoszony przez Narodowy Bank Polski z dnia sprzedaży wyrobu.
W tej sytuacji, kluczowym problemem w rozpoznawanej sprawie było rozstrzygnięcie, czy cena sprzedaży samochodów, którą udokumentowano zakwestionowanymi w toku kontroli fakturami i rachunkami była wyższa od równowartości 7.500 ECU.
Zdaniem Izby Skarbowej, przeprowadzone czynności kontrolne pozwoliły ustalić, że Spółka sprzedawała w takiej samej cenie zarówno samochody podlegające opodatkowaniu, jak i nie podlegające opodatkowaniu podatkiem akcyzowym, a podstawą obliczenia podatku akcyzowego była w tych wypadkach cena netto, określona w fakturze potwierdzającej sprzedaż i wynikająca z obowiązującego cennika.
Wobec wyjaśnienia złożonego przez Spółkę, która oświadczyła, że w tej sytuacji podatek akcyzowy nie wpływał na zwiększenie ceny sprzedaży samochodów, lecz płacono go kosztem zysku Spółki, Izba Skarbowa stwierdziła, że kwestia ta była wyłącznie sprawą Spółki, która w ten sposób rezerwowała część swojego zysku na poczet ewentualnego podatku akcyzowego; nie mogło to być jednak równoznaczne z przyjęciem, że cena netto samochodu obejmowała także podatek akcyzowy, bowiem wówczas należałoby przyjąć, że każdy samochód sprzedawany był przez Spółkę z akcyzą, pomimo że w stosunku do części sprzedanych samochodów obowiązek zapłaty podatku akcyzowego w ogóle nie powstał.