Skarga Bożeny T. na decyzję Izby Skarbowej w K. w przedmiocie nałożenia kary porządkowej po rozpoznaniu na rozprawie rewizji nadzwyczajnej Prezesa NSA od postanowienia NSA w Warszawie
Tezy

Złożenie wniosku o przywrócenie terminu do wniesienia wpisu sądowego od skargi na decyzję, bez równoczesnego uiszczenia tego wpisu, nie oznacza niedopuszczalności wniosku, lecz jego wadliwość podlegającą usunięciu w trybie art. 130 Kpc.

Sentencja

Sąd Najwyższy w sprawie ze skargi Bożeny T. na decyzję Izby Skarbowej w K. w przedmiocie nałożenia kary porządkowej po rozpoznaniu na rozprawie rewizji nadzwyczajnej Prezesa Naczelnego Sądu Administracyjnego od postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie - Ośrodka Zamiejscowego w Katowicach z dnia 5 marca 2001 r. I SA/Ka 2418/00 - uchyla zaskarżone postanowienie.

Uzasadnienie strona 1/2

Postanowieniem z dnia 11 grudnia 2000 r. Naczelny Sąd Administracyjny - Ośrodek Zamiejscowy w Katowicach odrzucił skargę Bożeny T. na postanowienie Izby Skarbowej w K. z dnia 2 lipca 2000 r. w przedmiocie nałożenia kary porządkowej na skutek nieuiszczenia przez skarżącą wpisu od wniesionej skargi we wskazanym terminie.

W związku z powyższym skarżąca złożyła wniosek o przywrócenie terminu do uiszczenia wpisu sądowego, ze względu - jak twierdziła - nie otrzymania wezwania w przedmiocie wpisu na skutek pomyłki pracownika urzędu poczty. Twierdzenie to wnioskodawczyni "udokumentowała" przez złożenie pisma Zastępcy Dyrektora Rejonowego Urzędu Poczty dotyczącego złożonej przez nią na poczcie reklamacji.

Postanowieniem z dnia 5 marca 2001 r. Naczelny Sąd Administracyjny odrzucił wniosek o przywrócenie terminu uznając, że nie zostały spełnione przesłanki z art. 58 par. 2 Kpa, skoro skarżąca nie uiściła wpisu od skargi, to znaczy nie dopełniła czynności, dla której termin był określony. Ponadto Sąd stwierdził, że z przedstawionych przez stronę skarżącą dokumentów nie wynika aby postępowanie wyjaśniające zawierało jakiekolwiek rozstrzygnięcie przemawiające za uznaniem winy jednej ze stron.

Powyższe postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego - Ośrodek Zamiejscowy w Katowicach zaskarżył rewizją nadzwyczajną Prezes Naczelnego Sądu Administracyjnego zarzucając rażące naruszenie art. 130 par. 1 i art. 171 Kpc w związku z art. 59 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./, oraz art. 58 par. 1 Kpa w związku z art. 59 ustawy o Naczelnym Sądzie Administracyjnym. Na tych podstawach Prezes Naczelnego Sądu Administracyjnego wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia i przekazanie sprawy Naczelnemu Sądowi Administracyjnemu -Ośrodkowi Zamiejscowemu w Katowicach do ponownego rozpoznania.

Sąd Najwyższy zważył, co następuje:

Stosownie do art. 59 ustawy o Naczelnym Sądzie Administracyjnym do postępowania przed tym sądem w sprawach nie unormowanych w tej ustawie stosuje się określone przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego /w tym art. 57-60/, a w pozostałym zakresie stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania cywilnego. Na tej podstawie odpowiedniemu zastosowaniu w postępowaniu sądowoadministracyjnym podlega między innymi art. 171 Kpc określający odrzucenie przez sąd na posiedzeniu niejawnym wniosku o przywrócenie terminu, który jest spóźniony lub z mocy ustawy niedopuszczalny.

Możliwość odrzucenia przez NSA spóźnionego lub niedopuszczalnego wniosku o przywrócenie terminu w trybie określonym w art. 171 Kpc nie jest kwestionowana w rewizji nadzwyczajnej i nie nasuwa zastrzeżeń. Wynikający natomiast z rewizji nadzwyczajnej problem dotyczy podstaw do zastosowania powyższego przepisu w sytuacji gdy z wnioskiem o przywrócenie terminu do wniesienia wpisu sądowego od skargi nie zostało połączone uiszczenie tego wpisu, wymagane według przepisu określającego warunki wniosku /por. art. 58 par. 2 zdanie drugie Kpa/.

Strona 1/2