Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Piotr Korzeniowski po rozpoznaniu w dniu 4 października 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia E. spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 30 maja 2022 r., sygn. akt IV SA/Wa 782/22 o odmowie wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi E. spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. na decyzję Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska z dnia 2 marca 2022 r., znak DOA-WSzAOP.4722.5.2020.MM w przedmiocie uchylenia decyzji ostatecznej i umorzenia postępowania administracyjnego postanawia oddalić zażalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z 30 maja 2022 r., sygn. akt IV SA/Wa 782/22, po rozpoznaniu wniosku E. spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. (dalej: "Spółka"), odmówił wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska z dnia 2 marca 2022 r.
W motywach rozstrzygnięcia Sąd I instancji wskazał, że zastosowanie instytucji ochrony tymczasowej, o której mowa w art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm., dalej w skrócie jako "p.p.s.a."), jest możliwe jedynie w stosunku do aktów, które nadają się do wykonania, a więc takich, które nakładają na adresata obowiązek określonego zachowania bądź też obowiązek powstrzymania się od podejmowania określonych działań, a nadto takich, które nie zostały jeszcze wykonane.
W ocenie WSA w Warszawie zaskarżona decyzja w przedmiocie uchylenia decyzji organu I instancji oraz umorzenia postępowania administracyjnego nie posiada charakteru wykonalności, gdyż nie jest aktem administracyjnym mającym na celu spowodowanie, w sposób dobrowolny lub przymusowy, zaistnienia takiego stanu rzeczy, który jest zgodny z rozstrzygnięciem.
Zażalenie na powyższe postanowienie złożyła Spółka, wnosząc o jego uchylenie lub zmianę.
W uzasadnieniu zażalenia Spółka podniosła, iż zaskarżona decyzja posiada charakter wykonalności. Wskazano, że Generalny Dyrektor Ochrony Środowiska w decyzji z dnia 2 marca 2022 r. uchylającej decyzję organu I instancji i umarzającej postępowanie administracyjne stwierdził, że decyzja Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska z dnia 10 marca 2016 r. zezwalająca Spółce na zbieranie odpadów utraciła moc w dniu 5 marca 2020 r. i z tym dniem przestała obowiązywać w obrocie (z mocy ustawy). W związku z powyższym, w ocenie Spółki ciąży na niej obowiązek zaprzestania zbierania odpadów, albowiem nie może ona prowadzić działalności na podstawie wygasłej decyzji. Spółka podkreśliła, iż decyzja ta pociąga za sobą konsekwencje polegające na zaprzestaniu odbierania odpadów, a także utracie: kontrahentów, płynności finansowej, pozycji na rynku. Istnieje także możliwość likwidacji Spółki. Wskazano także, iż zbiórka odpadów jest jedyną działalnością gospodarczą prowadzoną przez Spółkę. Decyzja zezwalająca Spółce na zbiórkę odpadów jest zatem podstawą jej funkcjonowania. Powyższe okoliczności w ocenie Spółki wskazują na ziszczenie się przesłanek ochrony tymczasowej.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje.
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z art. 61 § 3 p.p.s.a., sąd może na wniosek skarżącego wstrzymać wykonanie zaskarżonego aktu, jeżeli w wyniku jego wykonania zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.