Zażalenie na postanowienie WSA w Warszawie w sprawie ze skargi na decyzję Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska nr DOOŚ-WDŚ/ZOO.420.261.2019.mko/KCz/maz.22 w przedmiocie ustalenia środowiskowych uwarunkowań zgody na realizację przedsięwzięcia
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Zbigniew Ślusarczyk po rozpoznaniu w dniu 14 lipca 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia A. T. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 marca 2022 r. sygn. akt IV SA/Wa 943/21 odmawiające sporządzenia uzasadnienia wyroku w sprawie ze skargi A. T. i K. G. na decyzję Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska z dnia 24 marca 2021 r. nr DOOŚ-WDŚ/ZOO.420.261.2019.mko/KCz/maz.22 w przedmiocie ustalenia środowiskowych uwarunkowań zgody na realizację przedsięwzięcia postanawia: 1. sprostować z urzędu oczywistą omyłkę pisarską zawartą w komparycji postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 marca 2022 r. sygn. akt IV SA/Wa 943/21 w ten sposób, że w miejsce daty wydania postanowienia "17 marca 2021 r." wpisać datę "17 marca 2022 r.", 2. oddalić zażalenie.

Inne orzeczenia o symbolu:
6139 Inne o symbolu podstawowym 613
Inne orzeczenia z hasłem:
Uzasadnienie
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Generalny Dyrektor Ochrony Środowiska
Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z 17 marca 2022 r. sygn. akt IV SA/Wa 943/21 w sprawie ze skargi A. T. i K. G. na decyzję Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska z 24 marca 2021 r. nr DOOŚ-WDŚ/ZOO.420.261.2019.mko/KCz/maz.22 w przedmiocie ustalenia środowiskowych uwarunkowań zgody na realizację przedsięwzięcia, na podstawie art. 141 § 1 i 3 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2022 r., poz. 329 ze zm.) dalej zwanej "p.p.s.a." odmówił sporządzenia uzasadnienia wyroku tego Sądu z 1 lutego 2022 r.

W uzasadnieniu postanowienia Sąd wskazał, że wniosek został złożony po terminie. Odpis sentencji wyroku wraz z pouczeniem o trybie i terminie złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku został doręczony skarżącej 21 lutego 2022 r. Wobec powyższego termin ustawowy na złożenie wniosku o sporządzenie na piśmie uzasadnienia wyroku na upłynął z dniem 28 lutego 2022 r. W konsekwencji spóźniony był wniosek złożony 1 marca 2022 r.

Zażalenie na powyższe postanowienie złożyła A. T. Wskazała, że kwestionuje skuteczność doręczenia korespondencji zawierającej odpis sentencji wyroku. Odpis ten został skarżącej doręczony w trybie tzw. fikcji doręczenia. Skarżąca wskazała, że nie otrzymała drugiego awiza i była przekonana, że przesyłkę można odebrać do 22 lutego 2022 r.

A. T. wniosła także o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku, wskazując na objęcie kwarantanną w zw. z podejrzeniem COVID-19.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

Stosownie do art. 73 § 4 p.p.s.a., doręczenie uważa się za dokonane z upływem ostatniego dnia 14-dniowego okresu, rozpoczętego pozostawieniem pierwszego zawiadomienia o złożeniu pisma wraz z informacją o możliwości jego odbioru w placówce pocztowej (awiza). Przepis ten przewiduje tzw. fikcję doręczenia. Żeby móc powiedzieć, że doręczenie w tym trybie jest skuteczne konieczne jest m.in. dwukrotne, stosownie do art. 73 § 2 i 3 p.p.s.a., pozostawienie zawiadomienia o złożeniu pisma wraz informacją o możliwości jego odbioru w placówce pocztowej albo w urzędzie gminy w terminach wskazanych w tych przepisach, w oddawczej skrzynce pocztowej, a gdy nie jest to możliwe na drzwiach mieszkania adresata lub w miejscu wskazanym jako adres dla doręczeń, na drzwiach biura lub innego pomieszczenia, w którym adresat wykonuje swoje czynności zawodowe. Brak powtórnego zawiadomienia o możliwości odbioru przesyłki nie rodzi skutku doręczenia w rozumieniu art. 73 p.p.s.a. (Postanowienie NSA z 14 września 2016 r., II OZ 880/16, LEX nr 2119449).

Z akt sprawy wynika, że dwukrotne zawiadomienie o złożeniu pisma w placówce pocztowej zostało dokonane. Zawiadomienia zostały dokonane 7 lutego 2022 r. i 15 lutego 2022 r. (k. 141). Okoliczności tej skarżąca nie podważyła. O podważeniu bezskuteczności fikcji doręczenia nie może zostać świadczyć samo oświadczenie strony postępowania. Powinno ono zostać poparte np. wszczęciem postępowania reklamacyjnego u operatora pocztowego.

W orzecznictwie słusznie wskazuje się, że zwrotne potwierdzenie odbioru jest dokumentem urzędowym, który - jeśli jest sporządzony w przepisanej formie przez uprawniony do tego podmiot - stanowi dowód tego, co zostało w nim urzędowo stwierdzone. Korzysta ono z domniemania prawdziwości i zgodności z prawdą tego, co zostało w nim poświadczone. Dlatego brak fikcji prawnej doręczenia pisma w trybie art. 73 p.p.s.a. może być wykazany, gdy adresat pisma wskaże, że dane wynikające z dowodu doręczenia są niezgodne z rzeczywistością i nie mógł w ogóle odebrać przesyłki pocztowej (zob. postanowienia NSA: z 10 maja 2018 r., II OSK 2755/17, LEX nr 2501043 i z 6 marca 2018 r., II FZ 80/18, LEX nr 2450299).

Końcowo wyjaśnić należy, że przedmiotem zażalenia jest wyłącznie postanowienie WSA w Warszawie z 17 marca 2022 r. sygn. akt IV SA/Wa 943/21, odmawiające sporządzenia uzasadnienia wyroku. Wniosek o przywrócenie terminu zostanie rozpoznany przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie.

Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 184 w związku z art. 197 § 2 p.p.s.a., Naczelny Sąd Administracyjny oddalił zażalenie i na podstawie art. 156 § 1 i 3 p.p.s.a. w zw. z art. 166, art. 193 i art. 197 § 2 p.p.s.a. orzekł o sprostowaniu zaskarżonego postanowienia.

Strona 1/1
Inne orzeczenia o symbolu:
6139 Inne o symbolu podstawowym 613
Inne orzeczenia z hasłem:
Uzasadnienie
Inne orzeczenia sądu:
Naczelny Sąd Administracyjny
Inne orzeczenia ze skargą na:
Generalny Dyrektor Ochrony Środowiska