Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Zbigniew Ślusarczyk po rozpoznaniu w dniu 21 czerwca 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia I. sp. z o.o. z siedzibą w G. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 28 lutego 2022 r. sygn. akt IV SA/Wa 1483/21 odrzucające skargę I. sp. z o.o. z siedzibą w G. na postanowienie Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska z 21 lipca 2021 r., nr DOA-WSzOP.473.6.2019.MM w przedmiocie potwierdzenia istnienia przesłanek konieczności niezwłocznego usunięcia odpadów postanawia: 1. sprostować z urzędu oczywistą omyłkę pisarską zawartą w komparycji postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 28 lutego 2022 r. sygn. akt IV SA/Wa 1483/21 w ten sposób, że w miejsce numeru zaskarżonego postanowienie Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska "DOA-WSzop.473.6.2019.MM" wpisać numer "DOA-WSzOP.473.6.2019.MM", 2. oddalić zażalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z 28 lutego 2022 r. sygn. akt IV SA/Wa 1483/21, na podstawie art. 220 § 3 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2022 r., poz. 329 ze zm.) dalej zwanej "p.p.s.a." odrzucił skargę I. sp. z o.o. z siedzibą w G. na postanowienie Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska z lipca 2021 r., nr DOA-WSzOP.473.6.2019.MM w przedmiocie potwierdzenia istnienia przesłanek konieczności niezwłocznego usunięcia odpadów.
W uzasadnieniu postanowienia Sąd wskazał, że wezwanie do uiszczenia wpisu sądowego zostało doręczone stronie skarżącej 25 stycznia 2022 r. Skarżąca spółka mimo upływu terminu nie uiściła wpisu sądowego od skargi.
Zażalenie na powyższe postanowienie złożyła I. sp. z o.o. z siedzibą w G., wnosząc o uchylenie zaskarżonego postanowienia jako rażąco naruszającego prawo. Wskazała, że nie istniały i nie istnieją żadne odpady na terenie nieruchomości [...].
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.
Stosownie do art. 214 § 1 p.p.s.a., jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, do uiszczenia kosztów sądowych obowiązany jest ten, kto wnosi do sądu pismo podlegające opłacie lub powodujące wydatki. Ponadto w myśl art. 220 § 1 p.p.s.a. Sąd nie podejmie żadnej czynności na skutek pisma, od którego nie zostanie uiszczona opłata. Z powyższych przepisów wynika zasada odpłatności postępowania sądowoadministracyjnego, zaś odstępstwo od tej zasady może mieć miejsce w przypadkach określonych w ustawie (M. Niezgódka-Medek [w:] Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, red. B. Dauter, A. Kabat, M. Niezgódka-Medek, LEX el. 2019, komentarz do art. 214).
W rozpatrywanej sprawie stronie skarżącej odpis zarządzenia o wezwaniu do uiszczenia wpisu doręczono 25 stycznia 2022 r. (zwrotne potwierdzenie odbioru - k. 52). Co za tym idzie, termin do uiszczenia wpisu od skargi upłynął 1 lutego 2022 r. Nieuzupełnienie braku fiskalnego skargi obligowało WSA w Warszawie do jej odrzucenia na podstawie art. 220 § 3 p.p.s.a.
Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 184 w związku z art. 197 § 2 p.p.s.a., Naczelny Sąd Administracyjny oddalił zażalenie i na podstawie art. 156 § 1 i 3 p.p.s.a. w zw. z art. 166, art. 193 i art. 197 § 2 p.p.s.a. orzekł o sprostowaniu zaskarżonego postanowienia.