Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Zbigniew Ślusarczyk po rozpoznaniu w dniu 8 kwietnia 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej K. G. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 3 września 2021 r. sygn. akt II SA/Wa 2550/21 odrzucającego skargę K. G. na pismo Prezesa Narodowego Banku Polskiego z dnia [...] kwietnia 2021 r., znak [...] w przedmiocie rozwiązania stosunku pracy postanawia: oddalić skargę kasacyjną.
Postanowieniem z 3 września 2021 r. sygn. akt II SA/Wa 2550/21 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, na podstawie art. 58 § 1 pkt 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.) dalej zwanej "p.p.s.a." odrzucił skargę K. G. na pismo Prezesa Narodowego Banku Polskiego z [...] kwietnia 2021 r., znak [...] w przedmiocie rozwiązania stosunku pracy.
W uzasadnieniu postanowienia Sąd wskazał, że przedmiotem zaskarżenia uczyniono pismo, w którym organ poinformował skarżącego, że nie jest uprawniony do wydania decyzji w sprawie złożonego przez skarżącego odwołania od wypowiedzenia umowy o pracę z [...] lutego 2021 r. Organ poinformował, że organem właściwym do rozpatrzenia odwołania jest sąd pracy, zgodnie z pouczeniem zawartym w wypowiedzeniu umowy o pracę z [...] lutego 2021 r. W ocenie Sądu Wojewódzkiego pismo to nie stanowi decyzji ani innego aktu lub czynności organu, podlegających zaskarżeniu do sądu administracyjnego, wobec czego skarga podlega odrzuceniu.
Skargę kasacyjną od powyższego postanowienia złożył K. G., zaskarżając je w całości. Zarzucił naruszenie przepisów postępowania mających istotny wpływ na wynik sprawy, tj.:
1. art. 58 § 1 pkt 1 p.p.s.a., "w którym Wojewódzki Sąd Administracyjny uznał iż skarga K. G. z [...] kwietnia 2021 r. nie należy do właściwości sądu administracyjnego i nie można ją określić jako skarga na decyzję Narodowego Banku Polskiego, a jedynie jest to pismo informacyjne w którym Narodowy Bank Polski poucza skarżącego że właściwym do rozpatrywania odwołania od wypowiedzenia jest Sąd Pracy",
2. art. 104 k.p.a. w zw. z art. 7 k.p.a. i z § 12 oraz § 45 rozporządzenia Rady Ministrów z 24 października 1983 r. w sprawie praw i obowiązków pracowników Narodowego Banku Polskiego (Dz. U. z 1983 r., nr 4, poz. 290) obowiązującego na postawie art. 74 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o Narodowym Banku Polskim (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 2027) - wskazując, że uchybienia te mogą mieć istotny wpływ na wynik sprawy, a to stosunku służbowego pracy K. G., zaś podane przepisy winny być zastosowane, w tym art. 11 ust. 1 ustawy o Narodowym Banku Polskim.
W oparciu o tak sformułowane zarzuty K. G. wniósł o uchylenie w całości zaskarżonego postanowienia i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie celem ustalenia, iż wypowiedzenie umowy o pracę jest bezzasadne, albowiem pozostawał on w stosunku służbowym, do którego mają zastosowanie przepisy administracyjne. Ponadto wniósł o zasądzenie od Narodowego Banku Polskiego w Warszawie kosztów zastępstwa prawnego za postępowanie przed WSA oraz kosztów postępowania kasacyjnego według norm przepisanych oraz o przyjęcie skargi kasacyjnej do rozpoznania, gdyż jest ona oczywiście uzasadniona
W uzasadnieniu skargi kasacyjnej wskazał, że skarga należy do kognicji sądu administracyjnego, ponieważ skarżący był pracownikiem mianowanym, a nie pracownikiem, z którym zawarto umowę o pracę ze skutkami wynikającymi z Kodeksu pracy.