Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Mirosław Wincenciak po rozpoznaniu w dniu 28 stycznia 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Prezesa Agencji Mienia Wojskowego od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 czerwca 2021 r. sygn. akt II SA/Wa 1003/21 w sprawie skargi K.C. na decyzję Prezesa Agencji Mienia Wojskowego z dnia [...] stycznia 2021 r. nr [...] w przedmiocie odmowy prawa do zakwaterowania postanawia: 1) umorzyć postępowanie przed Naczelnym Sądem Administracyjnym; 2) zwrócić ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz Prezesa Agencji Mienia Wojskowego wpis od skargi kasacyjnej w kwocie 100 (słownie: sto) złotych.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 29 czerwca 2021 r. sygn. akt II SA/Wa 1003/21, po rozpoznaniu w trybie uproszczonym sprawy ze skargi K.C. na decyzję Prezesa Agencji Mienia Wojskowego z dnia [...] stycznia 2021 r. nr [...] w przedmiocie odmowy prawa do zakwaterowania, uchylił zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję Dyrektora Oddziału Regionalnego Agencji Mienia Wojskowego w [...] z dnia [...] grudnia 2020 r. nr [...].
Skargę kasacyjną od powyższego wyroku do Naczelnego Sądu Administracyjnego wniósł Prezes Agencji Mienia Wojskowego, zaskarżając wyrok w całości zarzucił naruszenie prawa materialnego, tj. art. 145 § 1 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j.: Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm., dalej w skrócie "P.p.s.a.") w związku z art. 21 ust. 6 pkt 4 ustawy z dnia 22 czerwca 1995 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (t.j.: Dz. U. z 2018 r., poz. 2356 ze zm.), poprzez ich niewłaściwą wykładnię i uznanie, że w okolicznościach niniejszej sprawy pomoc finansowa udzielona przez Skarb Państwa w czasie pełnienia przez skarżącego służby w Policji nie niweczy prawa do zakwaterowania (w postaci wypłaty świadczenia mieszkaniowego bądź przydziału kwatery albo innego lokalu mieszkalnego) w obecnie pełnionej zawodowej służbie wojskowej.
Wskazując na powyższy zarzut wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i oddalenie skargi, ewentualnie o uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i przekazanie sprawy Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie do ponownego rozpoznania. Ponadto wniósł o zasądzenie zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych oraz oświadczył, że zrzeka się przeprowadzenia rozprawy.
Prezes Agencji Mienia Wojskowego w piśmie procesowym z dnia 13 stycznia 2022 r. cofnął skargę kasacyjną, wskazując na zmianę prezentowanej przez organ interpretacji art. 21 ust. 6 pkt 4 ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych RP, będącą konsekwencją utrwalającej się linii orzeczniczej sądów administracyjnych w w/w zakresie.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 60 w związku z art. 193 P.p.s.a., skarżący może cofnąć skargę kasacyjną. Cofnięcie skargi wiąże sąd. Jednakże sąd uzna cofnięcie skargi za niedopuszczalne, jeżeli zmierza ono do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności.
W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego, w rozpoznawanej sprawie cofnięcie skargi kasacyjnej nie zmierza do obejścia prawa i nie powoduje utrzymania w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności i tym samym, zgodnie z art. 60 P.p.s.a., jest dopuszczalne.
Z tych względów Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 161 § 1 pkt 1 w związku z art. 193 P.p.s.a., orzekł, jak w punkcie pierwszym sentencji postanowienia. O zwrocie uiszczonego wpisu sądowego od skargi kasacyjnej orzeczono w oparciu o art. 232 § 1 pkt 1 P.p.s.a.