Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Przemysław Szustakiewicz (spr.) po rozpoznaniu w dniu 31 marca 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Prezesa Sądu Okręgowego [...] na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 5 listopada 2021 r., sygn. akt II SA/Rz 1512/21 o odrzuceniu skargi Prezesa Sądu Okręgowego [...] na decyzję Prezesa Sądu Apelacyjnego [...] z dnia [...] sierpnia 2021 r., nr [...] w przedmiocie odmowy udostępnienia informacji publicznej postanawia: oddalić skargę kasacyjną
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie postanowieniem z dnia 5 listopada 2021 r., sygn. akt II SA/Rz 1512/21, odrzucił skargę Prezesa Sądu Okręgowego [...] na decyzję Prezesa Sądu Apelacyjnego [...] z dnia 6 sierpnia 2021 r. w przedmiocie odmowy udostępnienia informacji publicznej.
W motywach rozstrzygnięcia Sąd pierwszej instancji wyjaśnił, że wszczęcie postępowania sądowoadministracyjnego oparte jest na zasadzie skargowości. Postępowanie to może być wszczęte jedynie na żądanie pochodzące od legitymowanego podmiotu. Zgodnie z brzmieniem art. 50 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2021 r., poz. 2325 ze zm., dalej P.p.s.a.), uprawnionym do wniesienia skargi jest każdy, kto ma w tym interes prawny, prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich, Rzecznik Praw Dziecka oraz organizacja społeczna w zakresie jej statutowej działalności, w sprawach dotyczących interesów prawnych innych osób, jeżeli brała udział w postępowaniu administracyjnym, a także inny podmiot, któremu ustawy szczególne przyznają prawo do wniesienia skargi. Zarówno w nauce prawa, jak i w orzecznictwie przesądzona została niedopuszczalność łączenia w jednym postępowaniu funkcji procesowych organu prowadzącego postępowanie i strony tego postępowania. Zatem organ administracji publicznej właściwy do orzekania w I instancji w indywidualnej sprawie w formie decyzji administracyjnej nie ma legitymacji procesowej do wniesienia skargi do wojewódzkiego sądu administracyjnego w sprawie, w której wydał rozstrzygnięcie.
W rozpoznawanej sprawie Prezes Sądu Okręgowego [...] przedmiotem skargi uczynił decyzję wydaną, na podstawie art. 138 § 2 k.p.a. oraz art. 16 ust. 1 i ust. 2 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. z 2020 r., poz. 2176 , dalej "u.d.i.p."), przez Prezesa Sądu Apelacyjnego [...]. W niniejszej sprawie zatem skargę na decyzję organu II instancji wniósł podmiot występujący w postępowaniu administracyjnym toczącym się w sprawie udostępnienia informacji publicznej w roli organu administracji publicznej I instancji, czyli podmiot, który nie posiada legitymacji do dokonania takiej czynności procesowej. W zakresie, w jakim skarżący wykonuje funkcję organu administracji publicznej, nie jest on uprawniony do reprezentowania jego interesu prawnego, o którym mowa w art. 50 P.p.s.a., którego istnienie warunkuje wniesienie skargi w postępowaniu sądowoadministracyjnym. Z tych względów, skarga Prezesa Sądu Okręgowego [...] złożona w sprawie jest niedopuszczalna i na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 P.p.s.a. podlega odrzuceniu.
Z powyższym postanowieniem nie zgodził się Prezes Sądu Okręgowego [...], który złożył skargę kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego. Zaskarżonemu orzeczeniu zarzucił naruszenie:
1. art. 50 ust. 1 i 2 (powinno być § 1 i 2) P.p.s.a., poprzez ustalenie, ze Prezesowi Sądu Okręgowego [...] nie przysługuje skarga na decyzję Prezesa Sądu Apelacyjnego [...] na decyzję o odmowie udostępnienia informacji publicznej;