Wniosek w przedmiocie nałożenia grzywny w celu przymuszenia
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: sędzia NSA Jerzy Stelmasiak (spr.) po rozpoznaniu w dniu 23 marca 2021 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska o uzupełnienie wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 12 stycznia 2021 r. sygn. akt III OSK 3342/21 w sprawie ze skargi kasacyjnej A. sp. z o.o. z siedzibą w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 19 maja 2020 r. sygn. akt IV SA/Wa 354/20 w sprawie ze skargi A. sp. z o.o. z siedzibą w W. na postanowienie Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska z dnia [...] grudnia 2019 r. znak [...] w przedmiocie nałożenia grzywny w celu przymuszenia postanawia: odmówić uzupełnienia wyroku.

Uzasadnienie

Wyrokiem z 19 maja 2020 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę A. sp. z o.o. z siedzibą w W. (dalej: spółka) na postanowienie Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska z [...] grudnia 2019 r. w przedmiocie nałożenia grzywny w celu przymuszenia.

Skargę kasacyjną od powyższego wyroku wniosła spółka.

Wyrokiem z 12 stycznia 2021 r. Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną spółki.

Pismem z 1 lutego 2021 r. organ wniósł o uzupełnienie wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 12 stycznia 2021 r. przez zasądzenie na rzecz organu kosztów postępowania.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył co następuje:

Zgodnie z art. 157 § 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm. - dalej: p.p.s.a.) strona może w ciągu czternastu dni od doręczenia wyroku z urzędu - a gdy wyroku nie doręcza się stronie od dnia ogłoszenia - zgłosić wniosek o uzupełnienie wyroku, jeżeli sąd nie orzekł o całości skargi albo nie zamieścił w wyroku dodatkowego orzeczenia, które według przepisów ustawy powinien był zamieścić z urzędu. Wniosek o uzupełnienie wyroku co do zwrotu kosztów sąd może rozpoznać na posiedzeniu niejawnym (art. 157 § 2 p.p.s.a.). Orzeczenie uzupełniające wyrok zapada w formie wyroku, chyba że uzupełnienie dotyczy wyłącznie kosztów (art. 157 § 3 p.p.s.a.).

Stosownie do art. 204 pkt 1 p.p.s.a., w razie oddalenia skargi kasacyjnej strona, która wniosła skargę kasacyjną, obowiązana jest zwrócić niezbędne koszty postępowania kasacyjnego poniesione przez organ - jeżeli zaskarżono skargą kasacyjną wyrok Sądu I instancji oddalający skargę.

W uchwale składu siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z 19 listopada 2012 r. sygn. akt II FPS 4/12 przyjęto, że art. 204 i art. 205 § 2-4 w związku z art. 207 § 1 p.p.s.a., wraz z właściwymi przepisami odrębnymi, do których odsyła art. 205 § 2 i 3 tej ustawy, stanowią podstawę do zasądzenia zwrotu kosztów za wniesienie sporządzonej przez profesjonalnego pełnomocnika odpowiedzi na skargę kasacyjną. Jednocześnie w uzasadnieniu prawnym uchwały Naczelny Sąd Administracyjny podkreślił, że pismo procesowe strony wniesione po upływie terminu zakreślonego w art. 179 p.p.s.a. nie stanowi odpowiedzi na skargę kasacyjną w rozumieniu tego przepisu.

Jak wynika ze zwrotnego potwierdzenia odbioru znajdującego się w aktach sprawy, organ odebrał przesłany mu odpis skargi kasacyjnej w dniu 21 sierpnia 2020 r. (piątek), a nie jak to wskazano we wniosku o uzupełnienie wyroku w dniu 24 sierpnia 2020 r. (poniedziałek). W dniu 24 sierpnia 2020 r. zwrócono natomiast zwrotne potwierdzenie odbioru nadania odpisu skargi kasacyjnej do nadawcy, a więc do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, co wynika z pieczęci znajdującej się na tym dokumencie. Oznacza to, że czternastodniowy termin do złożenia odpowiedzi na skargę kasacyjną upływał 4 września 2020 r. Pismo procesowe złożone 7 września 2020 r. nie stanowiło zatem odpowiedzi na skargę kasacyjną w rozumieniu art. 179 p.p.s.a., a zatem nie stanowiło podstawy do zasądzenia kosztów postępowania na rzecz organu na podstawie art. 204 pkt 1 tej ustawy. Kwestia ta została wyjaśniona w uzasadnieniu wyroku z 12 stycznia 2020 r. i również z tego powodu wniosek o uzupełnienie tego wyroku nie zasługiwał na uwzględnienie. Uzupełnienie wyroku na podstawie art. 157 § 1 p.p.s.a. jest bowiem możliwe tylko wówczas, gdy Sąd nie zamieścił w wyroku dodatkowego orzeczenia, które według przepisów ustawy powinien był zamieścić z urzędu. Chodzi zatem o uzupełnienie sentencji wyroku, jednak sentencji nie można odczytywać w oderwaniu od uzasadnienia wyroku. W tej sprawie Naczelny Sąd Administracyjny wyraźnie zaznaczył w uzasadnieniu wyroku z 12 stycznia 2021 r., że "nie orzekał o zwrocie kosztów postępowania na rzecz organu, ponieważ pismo zatytułowane "odpowiedź na skargę kasacyjną" zostało wniesione po upływie czternastodniowego terminu, o którym stanowi 179 p.p.s.a.". Ewentualne uzupełnienie wyroku zgodnie z wnioskiem organu powodowałoby zatem sprzeczność między wyrokiem z 12 stycznia 2021 r., a jego rozstrzygnięciem uzupełniającym, stanowiąc tym samym prawnie niedopuszczalną formę zakwestionowania prawomocnego wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Z tych względów i na podstawie art. 157 § 1 - 3 p.p.s.a. w związku z art. 193 p.p.s.a. Naczelny Sąd Administracyjny orzekł jak w sentencji postanowienia.

Strona 1/1