Wniosek w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania
Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Pocztarek po rozpoznaniu w dniu 18 maja 2021 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku P.K. o dopuszczenie do udziału w postępowaniu w sprawie ze skargi kasacyjnej B.K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 9 września 2019 r. sygn. akt II SA/Wa 865/19 w sprawie ze skargi B.K. na postanowienie Prezesa Urzędu Ochrony Danych Osobowych z dnia [...] marca 2019 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania postanawia: odmówić P.K. dopuszczenia do udziału w postępowaniu sądowym. 1

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 9 września 2019 r., sygn. akt II SA/Wa 865/19, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę B.K. (dalej: skarżący) na postanowienie Prezesa Urzędu Ochrony Danych Osobowych z dnia [...] marca 2019 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania.

Skargę kasacyjną od powyższego wyroku złożył skarżący.

Wniosek o dopuszczenie do udziału w sprawie na podstawie art. 33 § 2 P.p.s.a. złożył P.K., wskazując, że wynik niniejszego postępowania dotyczy jego interesu prawnego.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Wniosek nie zasługuje na uwzględnienie.

Stosownie do art. 33 § 2 zdanie pierwsze ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 roku, poz. 2325 ze zm. - zwanej dalej P.p.s.a.), udział w charakterze uczestnika może zgłosić również osoba, która nie brała udziału w postępowaniu administracyjnym, jeżeli wynik tego postępowania dotyczy jej interesu prawnego, a także organizacja społeczna, o której mowa w art. 25 § 4, w sprawach innych osób, jeżeli sprawa dotyczy zakresu jej statutowej działalności.

Zgodnie z powyższym przepisem zasadniczą przesłanką dopuszczenia konkretnej osoby do postępowania sądowego, jest ustalenie, czy posiada ona interes prawny, na który mogłoby oddziaływać orzeczenie wydane w postępowaniu, do którego zgłasza się jako uczestnik. W orzecznictwie sądowoadministracyjnym jednolicie przyjmuje się, że kryterium interesu prawnego, na którym jest oparta legitymacja do udziału w postępowaniu oznacza, że akt, czynność lub bezczynność organu administracji musi dotyczyć interesu prawnego danej osoby, który musi być własny, indywidualny i oparty na konkretnym przepisie prawa powszechnie obowiązującego (por.: uchwała NSA z 11 kwietnia 2005 r. sygn. akt OPS 1/04; ONSAiWSA z 2005 r., nr 4, poz. 62). Mieć zatem interes prawny w sprawie znaczy to samo, co wskazać przepis prawa materialnego powszechnie obowiązującego, na którego podstawie można skutecznie żądać ochrony ze względu na zaspokojenie własnej potrzeby. Od tak pojmowanego interesu prawnego należy odróżnić interes faktyczny, to jest sytuację, w której dany podmiot swojego zainteresowania sprawą nie może poprzeć przepisami prawa materialnego. Wnosząc o dopuszczenie do udziału w sprawie, podmiot powinien wykazać zatem, że skonkretyzowany w decyzji administracyjnej nakaz skutkuje dla tego podmiotu, na podstawie obowiązującego prawa (normy prawnej), powinnością określonego zachowania lub że na podstawie tego nakazu podmiot powinien lub mógł uzyskać konkretne korzyści. Przymiotu strony nie ma natomiast osoba, która swój udział w postępowaniu opiera na potrzebie ochrony lub zaspokojenia interesu publicznego.

W rozpoznawanym wniosku istnienia takiego interesu prawnego wnioskodawca nie wykazał, jak i nie sposób wywnioskować o jego istnieniu z przedmiotu kontrolowanego postępowania administracyjnego, a więc przetwarzania danych osobowych skarżącego. Z wniosku o dopuszczenie wynika natomiast, że wnioskodawca realizuje własne uprawnienia w zakresie przetwarzania danych osobowych, dochodząc jego ochrony na drodze postępowania administracyjnego oraz sądowoadministracyjnego, ale w innym postępowaniu. Nie może natomiast żądać udzielenia ochrony w postępowaniu jego niedotyczącym, ściśle związanym ze sferą praw i obowiązków wyłącznie osoby skarżącego i podmiotu przetwarzającego dane osobowe. Fakt, że wnioskodawca jest zainteresowany sposobem zakończenia postępowania w innej sprawie, upatrując go przede wszystkim w rozstrzygnięciu zagadnienia prawnego powstałego na gruncie określonego przepisu, świadczyć może co najwyżej o posiadanym interesie faktycznym.

Mając powyższe na uwadze, Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 33 § 2 w związku z art. 193 P.p.s.a. orzekł jak w sentencji postanowienia.

-----------------------

1

Strona 1/1