Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Zbigniew Ślusarczyk po rozpoznaniu w dniu 23 lutego 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej wniosku Miejskiego Centrum Medycznego "[...]" w Ł. o zawieszenie postępowania w sprawie ze skargi kasacyjnej Miejskiego Centrum Medycznego "[...]" w Ł. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 10 stycznia 2019 r. sygn. akt II SAB/Łd 166/18 w sprawie ze skargi P. G. na bezczynność Miejskiego Centrum Medycznego "[...]" w Ł. w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej postanawia: odmówić zawieszenia postępowania przed Naczelnym Sądem Administracyjnym.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi wyrokiem z 10 stycznia 2019 r. sygn. akt II SAB/Łd 166/18 po rozpoznaniu skargi P. G. na bezczynność Miejskiego Centrum Medycznego "[...]" w Ł. w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej, na podstawie art. 149 § 1 pkt 3 i § 1a oraz art. 161 § 1 pkt 1 w zw. z art. 60 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm.) zwanej dalej "p.p.s.a." . zobowiązał Miejskie Centrum Medyczne "[...]" w Ł. do załatwienia wniosku P. G. z [...] września 2018 roku o udzielenie informacji publicznej w zakresie pkt 3, w terminie 14 dni od dnia zwrotu akt organowi (pkt 1), stwierdził, że bezczynność organu miała miejsce bez rażącego naruszenia prawa (pkt 2), oddalił skargę w zakresie pkt 2 wniosku z [...] września 2018 roku o udzielenie informacji publiczne (pkt 3), umorzył postępowanie sądowe w zakresie pkt 1 wniosku z [...] września 2018 roku o udzielenie informacji publicznej (pkt 4) oraz zasądził od Miejskiego Centrum Medycznego "[...]" w Ł. na rzecz skarżącego P. G. kwotę 100 złotych, tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego (pkt 5).
W uzasadnieniu wyroku Sąd wskazał m.in., że odnośnie do pkt 3 wniosku skarżącego z [...] września 2018 r., organ pismem odmówił skarżącemu udostępnienia żądanej informacji publicznej z powołaniem się na art. 5 ust. 2 ustawy z 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1764 ze zm.), zwanej dalej "u.d.i.p.", zgodnie z którym prawo do informacji publicznej podlega ograniczeniu ze względu na prywatność osoby fizycznej lub tajemnicę przedsiębiorcy.
Skargę kasacyjną od powyższego wyroku złożyło Miejskie Centrum Medyczne "[...]" w Ł.
W piśmie z 1 lutego 2022 r. skarżący kasacyjnie wniósł o zawieszenie postępowania do czasu rozpoznania przez Trybunał Konstytucyjny wniosku Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego o zbadanie zgodności przepisów ustawy o dostępie do informacji publicznej z Konstytucją RP.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Wniosek nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z art. 125 § 1 pkt 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 329) zwanej dalej "p.p.s.a." sąd może zawiesić postępowanie z urzędu, jeżeli rozstrzygnięcie sprawy zależy od wyniku innego toczącego się postępowania administracyjnego, sądowoadministracyjnego, sądowego, przed Trybunałem Konstytucyjnym lub Trybunałem Sprawiedliwości Unii Europejskiej.
Z treści powołanego przepisu wynika, że zawieszenie postępowania z przyczyn enumeratywnie wymienionych w art. 125 § 1 pkt 1 p.p.s.a. ma charakter fakultatywny i zależy od uznania sądu. Rozstrzygnięcie tego zagadnienia musi zatem być istotne z punktu widzenia realizacji celu postępowania sądowoadministracyjnego oraz powinno mieć bezpośredni wpływ na wynik tego postępowania. W judykaturze podkreśla się, że ww. przepis ma zastosowanie wówczas, gdy sąd orzekający nie jest władny samodzielnie rozstrzygnąć zagadnienia, jakie wyłoniło się lub powstało w toku postępowania sądowego (por. uchwała Naczelnego Sądu Administracyjnego z 24 listopada 2008 r. sygn. akt II FPS 4/08, pub. ONSAiWSA z 2009 r., nr 4, poz. 62). Zawieszenie postępowania powinno być uzasadnione również celowością, sprawiedliwością, jak i ekonomiką procesową. Rozstrzygając o zawieszeniu postępowania sąd powinien ocenić także wszelkie przesłanki w kontekście konieczności rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki, co ma istotne znaczenie w świetle art. 45 ust. 1 Konstytucji RP oraz zasady szybkości postępowania sądowoadministracyjnego (art. 7 p.p.s.a.).