Wniosek Rzecznika Praw Obywatelskich skierowanego do rozpatrzenia przez skład siedmiu sędziów Izby Administracyjnej, Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Sądu Najwyższego o podjęcie uchwały zawierającej odpowiedź na następujące zagadnienie prawne:~Czy w świetle art. 211 Kodeksu postępowania administracyjnego, w związku z art. 399 i 361 Kodeksu postępowania cywilnego można żądać wznowienia postępowania w sprawie zakończonej postanowieniem sądu administracyjnego?~ postanowił: odmówić podjęcia uchwały.
Tezy

W sprawie zakończonej prawomocnym postanowieniem sądu administracyjnego nie można zadąć wznowienia postępowania.

Sentencja

Sąd Najwyższy po rozpoznaniu na posiedzeniu w dniu 30 listopada 1993 r. wniosku Rzecznika Praw Obywatelskich skierowanego do rozpatrzenia przez skład siedmiu sędziów Izby Administracyjnej, Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Sądu Najwyższego o podjęcie uchwały zawierającej odpowiedź na następujące zagadnienie prawne:

Czy w świetle art. 211 Kodeksu postępowania administracyjnego, w związku z art. 399 i 361 Kodeksu postępowania cywilnego można żądać wznowienia postępowania w sprawie zakończonej postanowieniem sądu administracyjnego?

postanowił: odmówić podjęcia uchwały.

Inne orzeczenia z hasłem:
Administracyjne postępowanie
Inne orzeczenia sądu:
Sąd Najwyższy
Uzasadnienie strona 1/8

1. Rzecznik Praw Obywatelskich przedstawił Sądowi Najwyższemu wniosek o podjęcie uchwały wyjaśniającej zagadnienie prawne wynikające z cytowanego wyżej pytania.

W uzasadnieniu wniosku Rzecznik Praw Obywatelskich stwierdził, że Naczelny Sąd Administracyjny odrzuca skargi o wznowienie postępowania sądowo-administracyjnego, zakończonego postanowieniem tego sądu, powołując się na art. 399 Kpc w związku z art. 211 Kpa, według którego wznowienie postępowania jest dopuszczalne w sprawach zakończonych prawomocnym wyrokiem. Przykładowo dołączył do wniosku odpis postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 28 sierpnia 1992 r. I SA 842/92, zawierającego odrzucenie skargi o wznowienie postępowania.

Zdaniem wnioskodawcy, pogląd ten budzi wątpliwości /aczkolwiek znajduje pewne potwierdzenie w doktrynie/ z tego względu, że art. 361 Kpc normuje, iż do postanowień stosuje się odpowiednio przepisy o wyrokach, jeżeli kodeks nie stanowi inaczej. Uważa za wątpliwe, czy art. 399 Kpc stanowi lex specialis względem art. 361 Kpc w sytuacji, gdy pierwszy z tych przepisów nie wyraża reguły niewzruszalności postępowania zakończonego postanowieniem.

Rzecznik Praw Obywatelskich uważa, że ścieśniające interpretowanie art. 399 Kpc byłoby trudne do pogodzenia z zasadą demokratycznego państwa prawnego /art. 1 Konstytucji RP/, gdyż uniemożliwiłoby skorygowanie błędnych orzeczeń sądowych oraz ograniczałoby zasięg sądowej kontroli aktów administracyjnych i naruszałoby europejskie standardy /prawa do sądu/ w sferze publicznych praw podmiotowych.

Obecna praktyka sądowa i wykładnia doktrynalna wydaje się uchybiać międzynarodowym zobowiązaniom Polski w zakresie ochrony praw obywatelskich.

Powyższe względy - zdaniem wnioskodawcy - wymagają autorytatywnego rozstrzygnięcia nasuwającego poważne wątpliwości i przedstawionego na wstępie zagadnienia prawnego.

Sąd Najwyższy zważył, co następuje:

W przepisach dotyczących postępowania przed sądem administracyjnym nie została uregulowana problematyka wznowienia postępowania. Z tego względu - zgodnie z art. 211 Kpa - stosuje się odpowiednio przepisy kodeksu postępowania cywilnego.

Odesłanie zawarte w art. 211 Kpa pozwala więc na stosowanie w postępowaniu sądowo-administracyjnym przepisów postępowania cywilnego, regulujących instytucje procesową wznowienia postępowania w rozumieniu przyjętym w orzecznictwie sądowym i doktrynie prawa. Przedstawione zagadnienie prawne wymaga zatem rozważenia na tle ustalonej praktyki sądów powszechnych i sądowo-administracyjnej oraz wykładni prawa.

2. Wśród rodzajów postępowań cywilnych, uregulowanych w kodeksie postępowania cywilnego, wznowienia postępowania występuje w czterech z nich, a mianowicie w procesie /art. 399-416/, postępowaniu nieprocesowym /art. 524/, w postępowaniu o uznanie orzeczeń sądów zagranicznych /art. 1148 par. 3/ i postępowaniu dotyczącym wykonalności orzeczeń sądów zagranicznych i ugód zawartych przed takimi sądami /art. 1151 par. 2/. Nie jest znane wznowienie w postępowaniu egzekucyjnym, zabezpieczającym, w razie zaginięcia lub zniszczenia akt i przed sądem polubownym. Z postępowań cywilnych, w których jest dopuszczalne wznowienie, zasługuje na uwagę regulacja prawna zawarta w kodeksie postępowania cywilnego w odniesieniu do wznowienia w procesie i postępowaniu nieprocesowym, gdyż wznowienia występujące w innych postępowaniach są wyjątkiem od podstawowej regulacji instytucji wznowienia postępowania w procesie.

Strona 1/8
Inne orzeczenia z hasłem:
Administracyjne postępowanie
Inne orzeczenia sądu:
Sąd Najwyższy