Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością, jako jednostce organizacyjnej w rozumieniu art. 45 Kpa, pismo może być doręczone w lokalu jej siedziby do rąk osób uprawnionych do odbioru pism, to jest członkowi organu spółki uprawnionemu do jej reprezentowania lub pełnomocnikowi procesowemu spółki, ustanowionemu w postępowaniu administracyjnym w sprawie albo pracownikowi uprawnionemu do odbioru pism /art. 45 Kpa w związku z art. 133 par. 2 i 3 Kpc i art. 211 Kpa/.
Sąd Najwyższy po rozpoznaniu sprawy ze skargi Spółki z o.o. (...) na decyzję Prezesa Głównego Urzędu Ceł (...) w przedmiocie wymiaru cła na skutek rewizji nadzwyczajnej Ministra Sprawiedliwości (...) od postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego Ośrodek Zamiejscowy we Wrocławiu z dnia 14 lutego 1994 r. SA/Wr 256/94
postanawia uchylić zaskarżone postanowienie.
Naczelny Sąd Administracyjny-Ośrodek Zamiejscowy we Wrocławiu postanowieniem z dnia 14 lutego 1994 r., (...) postanowił odrzucić skargę Spółki z o.o. "H" w W. na decyzję Prezesa Głównego Urzędu Ceł w Warszawie z dnia 6 lipca 1993 r. w przedmiocie wymiaru cła. W uzasadnieniu postanowienia Sąd stwierdził, że decyzja organu II instancji została doręczona stronie skarżącej w dniu 26 lipca 1993 r. Skarga wniesiona za pośrednictwem organu, który wydał zaskarżoną decyzję w ostatniej instancji, wpłynęła w dniu 30 sierpnia 1993 r. /data prezentaty/, a więc z upływem terminu, którym mowa w art. 199 par. 1 i art. 200 par. 1 Kpa. Z tego względu Naczelny Sąd Administracyjny odrzucił skargę, jako spóźnioną na podstawie art. 204 par. 1 Kpa.
W nawiązaniu do skargi strona skarżąca złożyła w dniu 27 października 1993 r. wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi, ponowiony w dniu 29 marca 1994 r.
Postanowieniem z dnia 26 maja 1994 r. Naczelny Sąd Administracyjny-Ośrodek Zamiejscowy we Wrocławiu odmówił przywrócenia terminu do złożenia skargi powołując się na to, że zgodnie z art. 204 par. 2 Kpa można przywrócić termin do wniesienia skargi z przyczyn określonych w art. 167-172 Kpc. Przepis art. 171 Kpc nie dopuszcza możliwości przywrócenia siedmiodniowego terminu, obowiązującego przy złożeniu wniosku, jeżeli strona w ciągu siedmiu dni od chwili ustania przyczyny uchybienia terminu nie złożyła wniosku o jego przywrócenie, chociażby podano ważne przyczyny powodujące jego przekroczenie. Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego skarżąca nie spełniła żadnej przesłanki do przywrócenia terminu. Powołana przez skarżącą przeszkoda trwała do dnia 18 sierpnia 1993 r., a termin do złożenia skargi upłynął 25 sierpnia 1993 r. Pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu do wniesienia skargi powinno być złożone według art. 169 par. 1-3 Kpc wraz ze skargą w ciągu tygodnia od dnia ustania przyczyny uchybienia terminu z uprawdopodobnieniem okoliczności uzasadniających wniosek, tj. brak winy oraz zachowanie tygodniowego terminu. Spóźniony wniosek o przywrócenie terminu podlega odrzuceniu na posiedzeniu niejawnym, stosownie do art. 171 Kpa.
Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego brak znajomości dokładnego terminu otrzymania decyzji organu II instancji w świetle przeszkód trwających od 14 lipca do 28 sierpnia 1993 r. nie stanowi dostatecznie uzasadnionej przyczyny usprawiedliwiającej uchybienie terminu. Z tego względu Sąd odmówił przywrócenia terminu do złożenia skargi z mocy art. 168 par. 1 i 169 par. 1-3 Kpc w związku z art. 211 Kpc.