Sprawa ze skargi Redaktora Naczelnego "NIE" (...) na nieudzielenie odpowiedzi na krytykę prasową zawartą w publikacjach tygodnika "NIE" Nr 3, 9 i 10 z 1993 r. na skutek rewizji nadzwyczajnej Prokuratora Generalnego (...) od postanowienia NSA w Warszawie I SAB 42/93~
Tezy

Brak odpowiedzi na krytykę prasową ze strony Prezesa Rady Ministrów działającego jako naczelny organ administracji rządowej, mimo upływu miesięcznego terminu od przekazania jej przez redaktora naczelnego czasopisma z żądaniem ustosunkowania się, jest równoznaczne z odmową udzielenia informacji, na którą służy skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego na podstawie art. 4 ust. 4 ustawy z dnia 26 stycznia 1984 r. - Prawo prasowe /Dz.U. nr 5 poz. 24 ze zm./.

Sentencja

Sąd Najwyższy po rozpoznaniu sprawy ze skargi Redaktora Naczelnego "NIE" (...) na nieudzielenie odpowiedzi na krytykę prasową zawartą w publikacjach tygodnika "NIE" Nr 3, 9 i 10 z 1993 r. na skutek rewizji nadzwyczajnej Prokuratora Generalnego (...) od postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 23 listopada 1993 r. I SAB 42/93

postanawia uchylić zaskarżone postanowienie.

Uzasadnienie strona 1/5

Redaktor Naczelny tygodnika "N" wnosił do Naczelnego Sądu Administracyjnego skargę na nieudzielenie przez kompetentny organ Rady Ministrów odpowiedzi na krytykę prasową zawartą w publikacjach tego tygodnika z dnia 21 stycznia, 4 i 11 marca 1993 r. /Nr 3, 9 i 10/. Skarżący powołał się na art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 26 stycznia 1984 r. - Prawo prasowe /Dz.U. nr 5 poz. 24 ze zm./.

Minister - Szef Urzędu Rady Ministrów w odpowiedzi wniósł o odrzucenie skargi z przyczyn proceduralnych - braku właściwości Naczelnego Sądu Administracyjnego do jej rozpoznania. Wniosek swój uzasadnił tym, że żaden przepis prawa materialnego /szczególnego/ nie poddaje "milczenia władzy" w sprawach krytyki prasowej kontroli sądu administracyjnego. Postanowieniem z dnia 23 listopada 1993 r. Naczelny Sąd Administracyjny odrzucił skargę.

W uzasadnieniu Sąd podkreślił, że informacja udzielona prasie na podstawie art. 4 ust. 1 przytoczonej ustawy Prawo prasowe, jak też odpowiedź na krytykę prasową, udzielona na podstawie art. 6 ust. 2 i 3 tej ustawy, nie są decyzjami administracyjnymi w rozumieniu przepisów art. 1 par. 1 i par. 2 oraz art. 104 Kpa. Podobnie nie jest decyzją administracyjną odmowa udzielenia prasie informacji oraz odmowa odpowiedzi na krytykę prasową. Zgodnie z przyjętymi rozwiązaniami prawnymi, do wydania decyzji administracyjnych w sprawach indywidualnych uprawnione są tylko organy administracji państwowej oraz organy samorządu terytorialnego, a inne państwowe i komunalne jednostki organizacyjne tylko w zakresie zleconych im na podstawie przepisów prawa funkcji należących do administracji państwowej i samorządowej. Podmioty obowiązane do udzielania informacji oraz odpowiedzi na krytykę prasową nie zawsze są organami administracji uprawnionymi do wydawania decyzji administracyjnych. Prowadzi to do wniosku, że w sprawach, o których mowa, nie wydaje się decyzji. Skarga jest tu więc dopuszczalna nie dlatego, że odmowa udzielenia informacji jest decyzją administracyjną, lecz dlatego, że ustawodawca dopuścił możliwość zaskarżenia do Naczelnego Sądu Administracyjnego czynności faktycznej. Odmowa udzielenia prasie informacji /odpowiedzi na krytykę prasową/, podobnie jak informacja i odpowiedź na krytykę prasową nie zawierają zasadniczych elementów podjęcia decyzji, wynikających z art. 104 Kpa. Skoro odmowa udzielenia informacji, czy też jej udzielenie nie są decyzjami administracyjnymi, to nie może przysługiwać w tego rodzaju sprawach skarga na podstawie art. 216 par. 1 Kpa. Odmowa ta, jak również niezachowanie wymogów określonych w art. 4 ust. 3 Prawa prasowego poddane zostały kontroli Naczelnego Sądu Administracyjnego na podstawie przepisu szczególnego, jakim jest art. 4 ust. 4 Prawa prasowego. Ustawodawca nie przewidział w art. 6 ust. 2 Prawa prasowego możliwości wniesienia skargi do sądu administracyjnego na odmowę udzielenia odpowiedzi na krytykę prasową czy też na brak odpowiedzi na tę krytykę. Wskazuje to, wedle Naczelnego Sądu Administracyjnego, na wolę ustawodawcy niepoddawania kontroli sądu administracyjnego spraw dotyczących odpowiedzi na krytykę prasową.

Strona 1/5