skarg J. Z. i M. Z. na decyzję Generalnego Dyrektora Lasów Państwowych w przedmiocie odmowy zezwolenia na trwałe wyłączenie z produkcji gruntów leśnych, z przeznaczeniem na cele rekreacyjne
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Alicja Jaszczak-Sikora po rozpoznaniu w dniu 8 lutego 2022 r. na posiedzeniu niejawnym sprzeciwów J. Z. i M. Z. od postanowień Starszego Referendarza Sądowego w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Olsztynie z dnia 5 stycznia 2022 r., w przedmiocie prawa pomocy w sprawie ze skarg J. Z. i M. Z. na decyzję Generalnego Dyrektora Lasów Państwowych z dnia "[...]" w przedmiocie odmowy zezwolenia na trwałe wyłączenie z produkcji gruntów leśnych, z przeznaczeniem na cele rekreacyjne postanawia: zmienić zaskarżone postanowienie w ten sposób, że: 1. stwierdzić niewłaściwość Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie; 2. przekazać sprawę Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu według właściwości. WSA/post.1 - sentencja postanowienia

Inne orzeczenia o symbolu:
6160 Ochrona gruntów rolnych i leśnych
Inne orzeczenia z hasłem:
Właściwość sądu
Prawo pomocy
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Środowiska
Uzasadnienie

M. Z. I J. Z. złożyli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie wnioski o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia radcy prawnego. We wniosku podano dane dotyczące przedmiotu zaskarżenia, z których wynika, że wnioskodawcy kwestionują decyzję Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych z dnia [...], utrzymującą w mocy decyzję Regionalnego Dyrektora Lasów Państwowych z dnia [...], o odmowie zezwolenia na trwałe wyłączenie z produkcji gruntów leśnych, z przeznaczeniem na cele rekreacyjne.

Postanowieniami z dnia 5 stycznia 2022 r. starszy referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Olsztynie odmówił zwolnienia od kosztów sądowych.

J. Z. i M. Z. wnieśli sprzeciw od ww. postanowienia.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Sąd administracyjny przed przystąpieniem do rozpoznania wniosku o przyznanie prawa pomocy, złożonego przed wszczęciem postępowania, zobowiązany jest zbadać swoją właściwość miejscową do jego rozpoznania, a dopiero w następstwie tego ustalenia rozpoznać wniosek bądź przekazać według właściwości innemu sądowi administracyjnemu.

O właściwości miejscowej sądów administracyjnych stanowi art. 13 § 2 p.p.s.a., zgodnie z którym do rozpoznania sprawy właściwy jest wojewódzki sąd administracyjny, na którego obszarze właściwości ma siedzibę organ administracji publicznej, którego działalność została zaskarżona. Tym samym, do rozpoznania wniosku o przyznanie prawa pomocy właściwy jest sąd administracyjny właściwy do rozpoznania skargi.

Stosownie do art. 59 § 1 p.p.s.a., jeżeli do rozpoznania sprawy właściwy jest inny sąd administracyjny sąd, który stwierdzi swą niewłaściwość, przekaże sprawę właściwemu sądowi administracyjnemu.

W niniejszej sprawie kwestionowana przez stronę decyzja została wydana przez Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych. Organ ten ma siedzibę w Warszawie, na terenie województwa mazowieckiego. Stosownie zaś do § 1 pkt 13 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 25 kwietnia 2003 r.

w sprawie utworzenia wojewódzkich sądów administracyjnych oraz ustalenia ich siedzib i obszarów właściwości (Dz.U. nr 72, poz. 652 ze zm.) dla obszaru województwa mazowieckiego właściwy jest Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie.

Zatem referendarz sądowy wydał zaskarżone sprzeciwem postanowienia z naruszeniem przepisów o właściwości. Wskutek wniesienia sprzeciwu, utraciły one moc, na zasadzie art. 167a § 3 p.p.s.a.

Zgodnie z art. 260 § 1 p.p.s.a., rozpoznając sprzeciw od postanowienia referendarza w przedmiocie przyznania prawa pomocy, sąd wydaje postanowienie, w którym zaskarżone postanowienie referendarza sądowego zmienia albo utrzymuje w mocy.

Z uwagi na to, że tutejszy Sąd nie jest właściwy do rozpoznania sprawy, na podstawie art. 59 § 1 w związku z art. 13 § 2 p.p.s.a. oraz art. 260 § 1 p.p.s.a., należało orzec jak w postanowieniu.

Strona 1/1
Inne orzeczenia o symbolu:
6160 Ochrona gruntów rolnych i leśnych
Inne orzeczenia z hasłem:
Właściwość sądu
Prawo pomocy
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Minister Środowiska