Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Beata Jezielska po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 17 listopada 2009r. sprawy z wniosku E. D. na Dyrektora Aresztu Śledczego w E. w przedmiocie wymierzenia kary grzywny za nieprzekazanie skarg wraz z aktami postanawia umorzyć postępowanie WSA/post.1 - sentencja postanowienia
Wnioskiem z dnia "[...]" E. D. wystąpił do tut. Sądu o wymierzenie Dyrektorowi Aresztu Śledczego w E. kary grzywny za nie przekazanie sądowi administracyjnemu wniesionych przez niego skarg na bezczynność organu, których kopie zostały dołączone do wniosku. Skargi te dotyczyły udostępnienia akt, kary dyscyplinarnej, posiadania w celi sprzętu komputerowego, udzielania przepustek, podgrupy klasyfikacyjnej. Podał, iż mimo wyraźnego wskazania Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w O. jako adresata tych skarg, zostały one przekazane do Wydziału Penitencjarnego w Sądzie Okręgowym w E., do którego wnioskodawca nie ma zaufania.
Jednakże pismem z dnia "[...]" E. D. oświadczył, iż cofa swój wniosek z "[...]" o wymierzenie grzywny z uwagi na fakt, iż zgodnie z jego wolą skargi zostały przesłane do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w O.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie zważył co następuje:
Zgodnie z art. 64 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) do wniosku stosuje się odpowiednio przepisy o skardze, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej. Stosownie zaś do art. 60 tej ustawy skarżący może cofnąć skargę. Cofnięcie skargi wiąże sąd, chyba że zmierza ono do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności.
W przedmiotowej sprawie Sąd nie dopatrzył się przesłanek kwalifikujących cofnięcie wniosku jako niedopuszczalne i na mocy art. 161 § 1 pkt 1 w zw. z art. 64 § 1 powołanej ustawy umorzył postępowanie.