Wniosek A. Z. o zmianę w trybie art. 165 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi postanowienia WSA w Olsztynie w sprawie z wniosku A. Z. o wymierzenie grzywny Dyrektorowi Aresztu Śledczego w trybie art. 55 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Zbigniew Ślusarczyk po rozpoznaniu w dniu 3 października 2012 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku A. Z. o zmianę w trybie art. 165 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 17 maja 2012 r., sygn. akt II SO/Ol 16/12 w sprawie z wniosku A. Z. o wymierzenie grzywny Dyrektorowi Aresztu Śledczego w trybie art. 55 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi postanawia: oddalić wniosek. WSA/post.1 - sentencja postanowienia

Inne orzeczenia o symbolu:
6194 Funkcjonariusze Służby Więziennej
Inne orzeczenia z hasłem:
Prawo pomocy
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Aresztu Śledczego
Uzasadnienie strona 1/3

Postanowieniem z dnia 19 marca 2012 r. referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Olsztynie odmówił A. Z. ustanowienia adwokata. W uzasadnieniu podniesiono m.in., iż opierając się na informacjach zawartych we wniosku o przyznanie prawa pomocy oraz przedłożonych w innych sprawach dodatkowych oświadczeniach i dokumentach źródłowych, uznanych przez wnioskodawcę za wyczerpujące, należy stwierdzić, że wnioskodawca nie wykazał w sposób nie budzący wątpliwości, że spełnia przesłankę uzasadniającą przyznanie prawa pomocy, bowiem nie jest możliwa ocena jego rzeczywistego stanu majątkowego i możliwości płatniczych.

Po rozpoznaniu sprzeciwu wniesionego przez A. Z., postanowieniem z dnia 17 maja 2012 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie odmówił skarżącemu przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym, polegającym na ustanowieniu adwokata. W uzasadnieniu podniesiono, iż z urzędowego formularza wniosku o przyznanie prawa pomocy i załączonych do niego kopii dokumentów wynika, że wnioskodawca prowadzi jednoosobowe gospodarstwo domowe. Jest osobą bezrobotną, bez prawa do zasiłku, nie ubiegał się o świadczenia z pomocy społecznej, nie uzyskuje żadnego dochodu. Wnioskodawca wykazał też, że jest właścicielem mieszkania o pow. "[...]" i nieruchomości rolnej o pow. "[...]". Nie posiada natomiast oszczędności ani przedmiotów wartościowych, a zgromadzone na rachunku bankowym środki finansowe w kwocie "[...]" zostały bezterminowo zablokowane przez komornika. Sąd wskazał, iż powyższe dane, zawarte w formularzu PPF nie są wystarczające do oceny, czy skarżący spełnia przesłanki do przyznania prawa pomocy. Stanowi to, co do zasady, przesłankę do wezwania wnioskodawcy, na podstawie art. 255 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270, dalej jako: p.p.s.a.), do złożenia dodatkowych oświadczeń lub przedłożenia dokumentów źródłowych dotyczących jego stanu majątkowego, dochodów lub stanu rodzinnego, jednakże Sąd odstąpił od zastosowania powyższej instytucji, gdyż wziął pod uwagę stanowisko skarżącego wyrażone w piśmie procesowym z dnia "[...]", złożonym w odpowiedzi na wezwanie wystosowane do niego m.in. w sprawie o sygn. akt: II SO/Ol 27/11, II SO/Ol 28/11, II SA/Ol 254/11, II SA/Ol 280/11, II SA/Ol 300/11. Zdaniem skarżącego, przedłożył on już we wcześniej rozpoznawanych sprawach wszystkie niezbędne do oceny jego sytuacji majątkowej, finansowej i rodzinnej, dokumenty i oświadczenia, które Sąd powinien wziąć pod uwagę z urzędu. Wezwania wystosowane do niego w trybie art. 255 p.p.s.a. skarżący ocenił jako bezcelowe i narażające go na ponoszenie zbędnych kosztów. Rozpoznając niniejszą sprawę Sąd wziął pod uwagę fakt, że składając pisma dowodowe i oświadczenia w innych sprawach o przyznanie prawa pomocy (m.in. o sygn. akt: II SA/Ol 701/11, II SA/Ol 703/11, II SA/Ol 704/11, II SA/Ol 705/11, II SA/Ol 706/11), skarżący również nie udzielił pełnych wyjaśnień, umożliwiających zbadanie faktycznej wysokości i źródeł uzyskiwanego przez niego dochodu oraz rodzaju i wysokości ponoszonych stałych wydatków. Skarżący nie podał źródła, rodzaju i daty otrzymania pomocy pieniężnej lub rzeczowej od osób trzecich lub członków rodziny, lecz stwierdził, sprzecznie z oświadczeniem zawartym we wnioskach PPF, że nie korzystał z takiej pomocy. Nie wskazał też na jakiekolwiek źródła dochodu z prac dorywczych. Ponadto, ze złożonych w tych postępowaniach kopii aktów notarialnych z dni: "[...]", "[...]" i "[...]" (z których treści skarżący usunął niemal wszystkie dane), nie wynikało, jakie jest przeznaczenie trzech działek, ani jaka była cena zakupu (wartość) tych gruntów i mieszkania. Uwzględniając zatem dane zawarte w rozpoznawanym wniosku o przyznanie prawa pomocy oraz informacje wynikające z oświadczeń i dokumentów złożonych przez skarżącego w uprzednio prowadzonych sprawach Sąd stwierdził, że również w niniejszej sprawie nie wykazał on, jakimi środkami pieniężnymi rzeczywiście dysponuje oraz jakiego rodzaju i w jakiej wysokości ponosi wydatki. Ponadto nie wyjaśnił wątpliwości dotyczących źródeł finansowania kupna mieszkania w "[...]". Przekazane do oceny Sądu pisma i wyjaśnienia nie wskazują jednoznacznie, jaka jest rzeczywista sytuacja finansowa skarżącego. Tym samym, jeżeli fakty, które wnioskodawca podaje nie znajdują pokrycia w aktach sprawy lub pozostają w sprzeczności z zawartymi tam informacjami o stanie majątkowym, istnieją podstawy do odmowy przyznania prawa pomocy. Reasumując, w ocenie Sądu wnioskodawca nie wykazał, jakimi środkami pieniężnymi dysponuje oraz jakiego rodzaju i w jakiej wysokości ponosi wydatki. Złożone w sprawie oświadczenia nie pozwalają bowiem na ocenę jego rzeczywistej sytuacji materialnej i zdolności finansowych. Tym samym skarżący nie wykazał, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny. Postanowienie to stało się prawomocne z dniem 11 września 2012 r. na skutek oddalenia zażalenia skarżącego przez Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z dnia 11 września 2012 r. w sprawie o sygn. akt I OZ 625/12.

Strona 1/3
Inne orzeczenia o symbolu:
6194 Funkcjonariusze Służby Więziennej
Inne orzeczenia z hasłem:
Prawo pomocy
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Dyrektor Aresztu Śledczego