Dnia 20 lipca 2004 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi w Wydziale II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Grzegorz Szkudlarek, Sędzia NSA Ewa Markiewicz (spr.), p.o. sędziego WSA Arkadiusz Blewązka, , po rozpoznaniu w dniu 20 lipca 2004 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku J. P. o wyłączenie sędziego Wojciecha Chróścielewskiego od orzekania w sprawie ze skargi P. T. Syg. Akt II S.A./Łd 355/02 na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie pozwolenia na użytkowanie p o s t a n a w i a: oddalić wniosek o wyłączenie sędziego.
W dniu 16.06.2004 r. J. P. złożyła wniosek o wyłączenie Sędziego NSA Wojciecha Chróścielewskiego od udziału w postępowaniu sądowoadministracyjnym wszczętym w sprawie ze skargi P. T. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie pozwolenia na użytkowanie. Jako podstawę swojego wniosku podała art. 19 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Zarządzeniem z dnia 17.06.2004 r. Przewodniczący Wydziału II wezwał wnioskodawczynie do uprawdopodobnienia przyczyny wyłączenia. Pismem z dnia 21.06.2004 r. J. P. wyjaśniła, iż jej obawy co do bezstronności sędziego Wojciecha Chróścielewskiego wynikają z faktu, iż Sędzia pracuje na Uniwersytecie [...], Wydziale Prawa i Administracji, gdzie zatrudniony jest pełnomocnik P. T. - radca prawny A. B..
W dniu 25.06.2004 r. sędzia Wojciech Chróścielewski złożył oświadczenie o następującej treści: "nie łączą mnie z wnioskodawczynią, jak również z pozostałymi stronami postępowania stosunki, o których mowa w przepisach art. 18 i 19 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr. 153, poz.1270)".
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Instytucja wyłączenia sędziego została uregulowana w rozdziale 5 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr. 153, poz. 1270). Stanowi ona gwarancję procesową zasady obiektywizmu i bezstronności. Chodzi w niej o to, że na treść rozstrzygnięcia w sprawie nie mogą wpływać osobiste zapatrywania, uprzedzenia lub interesy osób zaangażowanych w jego podjęcie.
Przepisy rozdziału 5 powołanej ustawy przewidują wyłączenie sędziego z mocy ustawy lub na wniosek. Zgodnie z art. 18 § 1 sędzia jest wyłączony z mocy samej ustawy w sprawach:
1. w których jest stroną lub pozostaje z jedną z nich w takim stosunku prawnym, że wynik sprawy oddziałuje na jego prawa lub obowiązki,
2. swojego małżonka, krewnych lub powinowatych w linii prostej, krewnych bocznych do czwartego stopnia i powinowatych bocznych do drugiego stopnia,
3. osób związanych z nim z tytułu przysposobienia, opieki lub kurateli,
4. w których był lub jest jeszcze pełnomocnikiem jednej ze stron,
5. w których świadczył usługi prawne na rzecz jednej ze stron lub jakiekolwiek inne usługi związane ze sprawą,
6. w których brał udział w wydaniu zaskarżonego orzeczenia, jak też w sprawach o ważność aktu prawnego z jego udziałem sporządzonego lub przez niego rozpoznanego oraz w sprawach, w których występował jako prokurator,
7. w których brał udział w rozstrzyganiu sprawy w organach administracji publicznej.
Przyczyny wyłączenia sędziego z mocy ustawy są wymienione enumeratywnie, ich katalog jest zamknięty i nie można ich interpretować rozszerzająco. Opierają się one na związkach sędziego z przedmiotem bądź podmiotami postępowania. Związki te są tego rodzaju, że czynią prawdopodobnym przypuszczenie, iż rozpoznanie sprawy nie będzie odpowiadało wymaganiom bezstronności. Stwierdzenie istnienia jednej z tych okoliczności jest wystarczającym powodem wyłączenia sędziego od orzekania. Nie jest zatem konieczne wykazywanie, że istnienia takiej przyczyny rzeczywiście spowodowało stronniczość sędziego.