Wniosek R. S. o wymierzenie grzywny Rzecznikowi Praw Obywatelskich z powodu nieprzekazania skargi dotyczącej bezczynności w sprawie ochrony informacji niejawnych
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie: Przewodniczący: Sędzia WSA Dariusz Kurkiewicz po rozpoznaniu w dniu 8 stycznia 2019r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z wniosku R. S. o wymierzenie grzywny Rzecznikowi Praw Obywatelskich z powodu nieprzekazania skargi dotyczącej bezczynności w sprawie ochrony informacji niejawnych postanawia: wymierzyć grzywnę Rzecznikowi Praw Obywatelskich w wysokości 200 (dwieście) złotych.

Uzasadnienie strona 1/4

W dniu 29 sierpnia 2018 r. R. S. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku wniosek o wymierzenie Rzecznikowi Praw Obywatelskich grzywny w trybie art. 55 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j.: Dz. U. z 2018 r., poz. 1302), dalej w skrócie: "p.p.s.a.", z powodu nieprzekazania przez Rzecznika do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku skargi na bezczynność w sprawie dotyczącej nienadania informacjom zawartym w aktach klauzuli ściśle tajne zgodnie z ustawą o ochronie informacji niejawnych.

W odpowiedzi na wniosek - pismem z 17 grudnia 2018 r. - Pełnomocnik Terenowy Rzecznika Praw Obywatelskich przyznał, że w dniu 19 lutego 2018 r. skarżący zwrócił się do organu z prośbą o osobiste spotkanie na terenie Zakładu Karnego. W odpowiedzi poinformowano skarżącego, że z uwagi na znaczną ilość wniosków kierowanych do Biura Pełnomocnika Terenowego RPO oraz aktualne problemy kadrowe Biura RPO brak jest obecnie możliwości osobistego zgłoszenia sprawy Rzecznikowi poza siedzibą Biura. Jednocześnie R. S. został poinformowany o możliwości opisania swojej sprawy w korespondencji kierowanej do RPO. Korespondencja osób pozbawionych wolności z Rzecznikiem Praw Obywatelskich zgodnie z art. 8a § 2 i 3 Kodeksu karnego wykonawczego nie podlega bowiem cenzurze, nadzorowi oraz zatrzymaniu i powinna być niezwłocznie przekazywana do adresata.

Skarżący, pismem z dnia 24 marca 2018 r., ponowił swój wniosek o spotkanie na terenie jednostki penitencjarnej, wskazując, że z uwagi na ochronę informacji niejawnych nie może wyjawić więcej informacji. Jednocześnie R. S. powołał się na swoją inną sprawę rozpoznawaną przez Zespół Prawa Karnego Biura RPO w Warszawie.

W odpowiedzi na powyższe pismo, skarżący otrzymał odpowiedź Pełnomocnika Terenowego RPO z dnia 5 lipca 2018 r. W piśmie wskazano wnioskodawcy, że z dokumentu, który nadesłał on do Biura RPO w Warszawie, tj. postanowienia o umorzeniu śledztwa przez Prokuraturę Rejonową, wynika, że posiadane przez niego informacje nie podlegają ochronie w trybie ustawy z dnia 5 sierpnia 2010 r. o ochronie informacji niejawnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2018 r., poz. 412). W związku z tym R. S. powtórnie poinformowano o możliwości opisania swoich problemów we wniosku do Biura RPO.

Pismem z 10 lipca 2018 r. skarżący podniósł argument, że przekazane mu pismem Pełnomocnika Terenowego RPO z 5 lipca 2018 r. informacje, które nota bene on sam wcześniej przekazał do Biura RPO tą samą drogą komunikacji, nie powinny zostać ujawnione, gdyż objęte są klauzulą tajności. R. S. zażądał nadania tym informacjom klauzuli tajności oraz nienadsyłania mu pism, takich jak to z 5 lipca 2018 r.

Pismem z dnia 31 lipca 2018 r. skarżący został poinformowany o podtrzymaniu dotychczasowego stanowiska organu.

W dniu 13 sierpnia 2018 r. do Biura Pełnomocnika Terenowego RPO wpłynęło pismo R. S., datowane na dzień 7 sierpnia 2018 r., w którym skarżący - powołując się na ustawę z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity: Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) - ponowił swoje żądania zawarte w piśmie z dnia 10 lipca 2018 r.

Strona 1/4