Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Małgorzata Roleder, Sędziowie sędzia WSA Marek Leszczyński,, sędzia NSA Mieczysław Markowski (spr.), Protokolant st. sekretarz sądowy Marta Anna Lawda, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 18 czerwca 2015 r. sprawy z wniosku E. N. i F. N. o wymierzenie grzywny Staroście B. w związku z nieprzekazaniem sądowi skargi p o s t a n a w i a 1. wymierzyć Staroście B. grzywnę w wysokości 1 000 (jeden tysiąc złotych), 2. zasądza od Starosty B. na rzecz skarżących E. N. i F. N. solidarnie kwotę 100 (sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego. ,
F. N. i E. N. zgłosili wniosek o wymierzenie Staroście B. grzywny mieszczącej się w górnej granicy maksymalnej wysokości określonej w art. 154 § 6 ppsa i zasądzenie na rzecz skarżących kosztów postępowania.
W uzasadnieniu wniosku wskazano, że w dniu 12.02.2015r. wnioskodawcy wnieśli skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem Starosty B. na przewlekłe prowadzenie postępowania i bezczynność organu. Mimo upływu terminu, określonego w art. 54 § 2 ppsa, organ nie przekazał Sądowi skargi wraz z aktami administracyjnymi sprawy i odpowiedzią na skargę. Naruszenie tego obowiązku, zgodnie z art. 55 § 1 ppsa, uzasadnia wymierzenie grzywny.
W odpowiedzi na skargę Starosta B. przyznał, iż uchybił terminowi do przesłania akt Sądowi w terminie 30 dni wraz ze skargą i odpowiedzią na skargę. Jednocześnie wnosił o oddalenie skargi lub wymierzenie grzywny w dolnej granicy jej wysokości wskazując, że przyczyną uchybienia nie była zła wola organu, lecz sytuacja kadrowa w wydziale zajmującym się sprawami budowlanymi w tym przede wszystkim brak merytorycznych pracowników i duża ilość spraw do rozpoznania.
Ustosunkowując się do odpowiedzi na wniosek F. N. i E. N. podnieśli, że w sytuacji, gdy organ nie dopełnił podstawowego obowiązku przekazania akt w ustawowym terminie nie można tego zaniedbania usprawiedliwiać problemami wewnętrznymi. Okoliczności te nie powinny wpływać na realizację tego obowiązku i zwalniać z odpowiedzialności za nieterminowe wywiązywanie się z ustawowych obowiązków.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku zważył, co następuje:
Uchybienie obowiązkowi określonemu w art. 54 § 2 ppsa jest oczywiste. Skarga na przewlekłe prowadzenie postępowania i bezczynność Starosty B. w sprawie wznowienia postępowania [...] dotyczącego zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę linii energetycznej i stacji transformatorowej średniego napięcia w obrębie działek i demontażu stacji transformatorowej słupowej i linii energetycznej napowietrznej na terenie wsi B., została wniesiona przez skarżących do organu w dniu 12.02.2015r. a przekazana do Sądu wraz z odpowiedzią na skargę i odpowiedzią na wniosek o wymierzenie grzywny w dniu 11.05.2015r., czyli z dwumiesięcznym opóźnieniem Opóźnienie to, jak wskazał organ wynikało z przyczyn wewnętrznych tj. braku merytorycznych pracowników przy jednoczesnej dużej ilości spraw rozpoznawanych, a także w związku z koniecznością zakończenia sprawy, na którą wniesiono skargę na przewlekłość postępowania. Zważywszy na te okoliczności Sąd uznał, że wymierzenie grzywny w dolnej granicy zagrożenia będzie wystarczające dla zdyscyplinowania organu, w tym przede wszystkim zorganizowania pracy w taki sposób aby sprawy były załatwiane zgodnie z określonymi w ustawie terminami.
Wymierzenie grzywny w górnej granicy zagrożenia jak tego domagali się skarżący byłoby niewspółmierne do okoliczności w jakich doszło do uchybienia terminu.
Z tych względów na zasadzie art. 55 § 1 w zw. z art. 154 § 6 ppsa Sąd orzekł jak w postanowieniu.
O kosztach postępowania Sąd orzekł w myśl art. 200 ppsa. .