Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Halina Kremis po rozpoznaniu w Wydziale II w dniu 20 października 2011 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi K. Ś. na bezczynność Prezydenta Miasta J. G. p o s t a n a w i a: odrzucić skargę.
Skarżąca K. Ś. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu skargę na bezczynność Prezydenta Miasta J. G., zarzucając naruszenie art. 8, art. 12, art. 35 § 1 i art. 36 § 1 k.p.a. przez przekroczenie terminów do załatwienia sprawy w postępowaniu dotyczącym:
1. wydania w terminie ustawowym 30 dni rozstrzygnięcia (decyzji) w przedmiocie strefy ochronnej ujęcia wodnego zgodnie z postanowieniami art. 59 ustawy Prawo wodne, względnie wyznaczenia analogicznego terminu Prezydentowi Miasta J. G. do dokonania tej czynności;
2. wystąpienia przez Prezydenta Miasta J. G. do Wojewody D. we W., względnie do Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej we W. o wyłączenia w trybie art. 25 § 1 ust. 1 k.p.a. Prezydenta Miasta J.G. z prowadzonego postępowania związanego zarówno w wykupem terenu strefy ochronnej, jak i wypłatą wynagrodzenia za bezumowne użytkowanie w oparciu o postanowienia art. 124 ust. 1 i 4 ustawy o gospodarce nieruchomościami, względnie innych form rozliczenia się z tytułu pozbawienia skarżącej możliwości korzystania z nieruchomości zgodnie przeznaczeniem w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego oraz wolą właścicielki;
3. wskazanie przez uczestników postępowania (Wojewoda D., wzgl. do Regionalnego Zarząd Gospodarki Wodnej we W.) zgodnie z postanowieniami art. 61 ustawy Prawo wodne organu właściwego do wypłaty wynagrodzenia za szkody poniesione w związku z wprowadzeniem w strefie ochronnej wynikających z postanowień art. 52 - 57 ustawy Prawo wodne zakazów, nakazów oraz ograniczeń w zakresie użytkowania gruntów lub korzystania z wód właścicielowi nieruchomości położonej w tej strefie przysługującego z mocy prawa odszkodowania od właściciela ujęcia wody na zasadach określonych w ustawie właściwego organu.
W uzasadnieniu skargi skarżąca podała, że w latach 1986 - 1987 w granicach ówczesnej działki [...] wybudowana została w warunkach samowoli budowlanej przez ówczesne Wojewódzkie Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji w J.G. na potrzeby miasta J.G. studnia głębinowa o wydajności ponad 70 m3/h. Od chwili wybudowania tego ujęcia ustalona została 50 metrowa strefa ochronna ujęcia wody, o czym skarżąca powiadomiona została ustnie przez pracownika Wojewódzkiego Przedsiębiorstwa Wodociągów i Kanalizacji "[...]" w J.G. (zwanego dalej po reorganizacji PWiK), a następnie wielokrotnie pracownicy Urzędu Miejskiego w J.G. ustnie przypominali o strefie i jej ograniczeniach, zwłaszcza po zatwierdzeniu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, w którym w części mapowej i opisowej umieszczono stosowny zapis. Skarżąca wskazała, że w roku 2005 uchwalony został miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, który ostatecznie przesądził sprawę istnienia przedmiotowej studni wraz z jej strefą ochronną, łącznie ze wszystkimi skutkami w tym zarówno prawnymi, jak i finansowymi. W dalszej części skargi jej autorka podniosła, że od samowolnego wejścia w 1984 r. z robotami wiertniczymi na stanowiący jej własność przedmiotowy grunt wielokrotnie wzywała Prezydenta Miasta J.G. do uregulowania spraw formalno - prawnych związanych z prawem użytkowania omawianego terenu. Dodatkowym ograniczeniem możliwości użytkowania przedmiotowych gruntów jest brak do nich dróg dojazdowych.