Starszy Referendarz sądowy Lucyna Picho Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie po rozpoznaniu w dniu 15 lutego 2016 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku radcy prawnego R. S. o przyznanie wynagrodzenia za udzieloną pomoc prawną z urzędu w sprawie ze skargi R. S. na bezczynność Dyrektora Generalnego Służby Więziennej w przedmiocie dostępu do informacji publicznej p o s t a n a w i a przyznać ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz radcy prawnego R. S. tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu kwotę 295,20 (dwieście dziewięćdziesiąt pięć 20/100), w tym tytułem 23% podatku od towarów i usług kwotę 55,20 (pięćdziesiąt pięć 20/100) złotych.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia [...] lutego 2016 r., sygn. akt II SAB/Wa 917/15 uwzględnił skargę R. S. wniesioną na bezczynność Dyrektora Generalnego Służby Więziennej w przedmiocie dostępu do informacji publicznej.
Wskazać również należy, że w toku postępowania sądowego na skutek złożonego wniosku skarżącego o przyznanie prawa pomocy referendarz sądowy postanowieniem z dnia 9 października 2015 r., sygn. akt II SAB/Wa 917/15 przyznał R. S. prawo pomocy w zakresie całkowitym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie radcy prawnego, a Okręgowa Izba Radców Prawnych w W. wyznaczyła do reprezentowania interesów skarżącego radcę prawnego R. S.
W piśmie procesowym przesłanym do Sądu w dniu 13 stycznia 2015 r., (k-59) pełnomocnik skarżącego wniósł o zasądzenie na jego rzecz kosztów pomocy prawnej świadczonej z urzędu. Oświadczył, że koszty te nie zostały opłacone w całości ani w części.
W tym stanie sprawy stwierdzono, co następuje:
Wskazać należy, że jakkolwiek od dnia 1 stycznia 2016 r., stawki opłat za czynności radców prawnych reguluje rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r., w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz. U. poz. 1805) to jednak na mocy § 22 ww. rozporządzenia do spraw wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie rozporządzenia stosuje się przepisy dotychczasowe do czasu zakończenia postępowania w danej instancji. Dlatego dla wyliczania kosztów nieopłaconej pomocy prawnej w niniejszej sprawie, udzielonej przez radcę. prawnego ustanowionego z urzędu, a także stawek minimalnych opłat za czynności pełnomocnika należy sięgnąć do rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu z dnia 28 września 2002 (Dz.U. z 2002r. Nr 163, poz. 1349 ze zm.)
Podstawą rozpatrzenia wniosku jest art. 250 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.) stanowiący, iż wyznaczony radca prawny otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności radców prawnych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrot niezbędnych i udokumentowanych wydatków. Zgodnie z § 14 ust. 2 pkt 1 lit. c powołanego rozporządzenia stawki minimalne za udział w postępowaniu przed sądami administracyjnymi w innej sprawie wynoszą 240 zł. W myśl zaś § 2 ust. 3 tego rozporządzenia opłaty za czynności radcy prawnego ustanowionego z urzędu podwyższa się o stawkę podatku od towarów i usług przewidzianą dla tego rodzaju czynności w przepisach o podatku od towarów i usług, obowiązującą w dniu orzekania o tych opłatach. Skoro jak wynika z akt sprawy wyznaczony pełnomocnik reprezentował skarżącego na etapie postępowania pierwszoinstancyjnego i podejmował w związku z tym czynności np. formułował pisma procesowe należało stwierdzić, że należne jest mu wynagrodzenie w kwocie 240 zł (§ 14 ust 2 pkt 1 lit. c cytowanego rozporządzenia) powiększonej o podatek VAT.
Z uwagi na to, że wniosek o zasądzenie kosztów pomocy prawnej spełnia przesłanki formalne, na podstawie powołanych wyżej przepisów oraz art. 258 § 2 pkt 8 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi postanowiono jak w sentencji.