Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Iwona Dąbrowska po rozpoznaniu w dniu 28 kwietnia 2017 r. na posiedzeniu niejawnym skargi M. K. na bezczynność Komendanta Głównego Straży Granicznej w przedmiocie rozpoznania wniosku o przeniesienie służbowe postanawia odrzucić skargę.
Przedmiotem skargi wniesionej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie w dniu 22 stycznia 2017 r. M. K. (zwany dalej skarżącym) uczynił bezczynność Komendanta Głównego Straży Granicznej (zwanym dalej Komendantem) w przedmiocie rozpoznania wniosku z dnia 16 września 2016 r. o przeniesienie do pełnienia służby w innej miejscowości.
W odpowiedzi na skargę pełnomocnik organu wniósł o jej odrzucenie, ewentualnie o jej oddalenie. Odrzucenie skargi na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 i § 3 ustawy dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r. poz. 718 z późn. zm.) - zwanej dalej P.p.s.a. pełnomocnik organu uzasadniał niewyczerpaniem przez skarżącego środków zaskarżenia przewidzianych w art. 52 § 1 P.p.s.a., ponieważ na dzień złożenia skargi zażalenie wniesione przez skarżącego na podstawie art. 37 § 1 Kpa nie zostało rozpatrzone przez Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji.
Pełnomocnik organu wskazał również jako podstawę odrzucenia skargi art. 58 § 1 pkt 1 P.p.s.a. wyjaśniając, że kognicji sądów administracyjnych nie podlegają sprawy wynikające z podległości służbowej między przełożonymi i podwładnymi. Natomiast oddalenie skargi pełnomocnik organu uzasadniał tym, że Komendant Główny nie miał obowiązku wydania decyzji administracyjnej w sprawie, nadto pismem z dnia 18 listopada 2016 r. poinformował skarżącego o braku zgody na jego przeniesienie do pełnienia służby w innej jednostce Straży Granicznej.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 3 § 1 i 2 P.p.s.a., sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej, która obejmuje orzekanie w sprawach skarg na:
1) decyzje administracyjne;
2) postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty;
3) postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie, z wyłączeniem postanowień wierzyciela o niedopuszczalności zgłoszonego zarzutu oraz postanowień, przedmiotem których jest stanowisko wierzyciela w sprawie zgłoszonego zarzutu;
4) inne niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa, z wyłączeniem aktów lub czynności podjętych w ramach postępowania administracyjnego określonego w ustawie z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2016 r. poz. 23, 868, 996 i 1579), postępowań określonych w działach IV, V i VI ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.), postępowań, o których mowa w dziale V w rozdziale 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. poz. 1947), oraz postępowań, do których mają zastosowanie przepisy powołanych ustaw;
4a) pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane w indywidualnych sprawach, opinie zabezpieczające i odmowy wydania opinii zabezpieczających;