Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Piotr Borowiecki po rozpoznaniu w dniu 3 października 2017 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M. K. na bezczynność Komendanta Głównego Straży Granicznej w przedmiocie rozpoznania wniosku z dnia 1 lipca 2016 r. o przeniesienie służbowe p o s t a n a w i a: - odrzucić skargę -
W dniu 22 stycznia 2017 r. M. K. (dalej także: "skarżący" lub "strona skarżąca"), działając za pośrednictwem Komendanta Głównego Straży Granicznej, wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na bezczynność Komendanta Głównego Straży Granicznej w przedmiocie rozpoznania wniosku z dnia 1 lipca 2016 r. o służbowe przeniesienie z Placówki Straży Granicznej w [...] do pełnienia dalszej służby w Biurze Prawnym lub innej komórce organizacyjnej Komendy Głównej Straży Granicznej na stanowisko etatowe radcy prawnego.
W odpowiedzi na skargę Komendant Główny Straży Granicznej wniósł o jej odrzucenie na podstawie art. 58 § 1 pkt 1 i § 3 p.p.s.a., a w przypadku nieuwzględnienia wniosku o odrzucenie - o oddalenie skargi, jako niezasadnej.
W uzasadnieniu odpowiedzi na skargę organ wskazał przede wszystkim, iż w niniejszej sprawie powinno nastąpić odrzucenie skargi na podstawie art. 58 § 1 pkt 1 p.p.s.a. z uwagi na brak kognicji sądów administracyjnych w sprawach wynikających z podległości służbowej pomiędzy przełożonymi a podwładnymi. Ponadto, organ podniósł, iż zgodnie z obowiązującym stanem prawnym nie był on zobowiązany do wydania decyzji administracyjnej w związku z wnioskiem funkcjonariusza o przeniesienie do innej jednostki Straży Granicznej, w związku z czym - w jego ocenie - uzasadnione byłoby również odrzucenie skargi na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 p.p.s.a.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następujące:
W ocenie Sądu, należy zauważyć na wstępie, iż merytoryczne rozpatrzenie zasadności skargi poprzedzone jest w postępowaniu przed sądem administracyjnym badaniem dopuszczalności jej wniesienia. Nie ulega wątpliwości, że skarga jest dopuszczalna wyłącznie wtedy, gdy przedmiot sprawy należy do właściwości sądu, skargę wniesie uprawniony podmiot, oraz gdy spełnia ona wymogi formalne i zostanie złożona w terminie. Stwierdzenie braku którejś z wymienionych przesłanek dopuszczalności zaskarżenia, uniemożliwia nadanie skardze dalszego biegu, co w konsekwencji prowadzi do odrzucenia skargi.
Stosownie do art. 3 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm. - zwanej dalej "p.p.s.a."), kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg na:
1) decyzje administracyjne;
2) postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty;
3) postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie, z wyłączeniem postanowień wierzyciela o niedopuszczalności zgłoszonego zarzutu oraz postanowień, przedmiotem których jest stanowisko wierzyciela w sprawie zgłoszonego zarzutu;
4) inne niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa, z wyłączeniem aktów lub czynności podjętych w ramach postępowania administracyjnego określonego w ustawie z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2016 r. poz. 23, 868, 996, 1579 i 2138 oraz z 2017 r. poz. 935), postępowań określonych w działach IV, V i VI ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, 648, 768 i 935), postępowań, o których mowa w dziale V w rozdziale 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. poz. 1947, z późn. zm.), oraz postępowań, do których mają zastosowanie przepisy powołanych ustaw;