Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie: Przewodniczący: Asesor WSA Jacek Fronczyk po rozpoznaniu w dniu 12 maja 2005r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Z. L. na bezczynność Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji w przedmiocie dostępu do informacji publicznej postanawia odrzucić skargę.
Z. L. przedmiotem skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie uczynił bezczynność Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji, polegającą na nieudzieleniu mu odpowiedzi na wniosek z dnia 21 lutego 2005r., w którym zażądał - w trybie ustawy o dostępie do informacji publicznej - informacji o tym, jakie czynności (i przez kogo) zostały podjęte w związku z wydanym przez MSWiA postanowieniem z dnia [...] września 2004r. nr [...], w szczególności, jakie czynności (i przez kogo) zostały podjęte w celu wyjaśnienia przyczyn i ustalenia osób winnych niezałatwienia w terminie jego sprawy.
W odpowiedzi na skargę Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji wniósł o jej odrzucenie. W uzasadnieniu wskazał, że skarżący otrzymał w dniu 21 marca 2005r. odpowiedź, w której podano, że z chwilą wydania postanowienia w trybie art. 37 § 2 Kpa., Wojewoda M. winien podjąć stosowne czynności w sprawie, natomiast nie ma on obowiązku informowania MSWiA o ich podjęciu. Zatem, w ocenie organu, skarżący winien kierować swoje pytanie do Wojewody jako organu, który posiada pełną wiedzę o stanie sprawy. Podał, że zgodnie z ustawą o dostępie do informacji publicznej, obowiązane do udostępnienia informacji publicznej są tylko te organy, które są w posiadaniu takiej informacji. Przekazanie zainteresowanemu informacji dostępnych Ministrowi i wskazanie organu, który jest w posiadaniu pełniejszych informacji sprawia, że postawiony przez skarżącego zarzut bezczynności jest bezzasadny.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. Nr 112, poz. 1198 z późn. zm.) odnosi się do udzielania informacji publicznej w rozumieniu tej ustawy.
Prawo dostępu do informacji publicznej obejmuje prawo żądania udzielenia informacji publicznej o określonych faktach i stanach istniejących w chwili udzielania informacji.
Niewątpliwie żądane przez Z. L. informacje o prowadzonej sprawie administracyjnej mają charakter informacji publicznych (art. 6 ust. 1 pkt 3 lit. "e" ww. ustawy). Jednakże zgodnie z treścią art. 1 ust. 2 ustawy o dostępie do informacji publicznej, przepisy ustawy nie naruszają przepisów innych ustaw określających odmienne zasady i tryb dostępu do informacji będących informacjami publicznymi. Oznacza to, że niedopuszczalne jest stosowanie przepisów ustawy o dostępie do informacji publicznej wówczas, gdy żądane informacje, mające charakter informacji publicznych, osiągalne są w innym trybie.
Skoro więc skarżący wnosi o udzielenie mu informacji o stanie jego sprawy, załatwianej w trybie procedury administracyjnej, to w ogóle nie może być mowy o stosowaniu ustawy o dostępie do informacji publicznej. Z. L. czerpie bowiem swoje prawo do informacji o stanie swojej sprawy z uprawnień zagwarantowanych mu przepisami ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. - Kodeks postępowania administracyjnego (t. j.: Dz. U. z 2000r. Nr 98, poz. 1071 z późn. zm.).
W takiej sytuacji skarga na bezczynność organu jest niedopuszczalna i podlega odrzuceniu.
Z uwagi na powyższe, na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 i § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.), Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie orzekł, jak w sentencji postanowienia.