Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Pisula-Dąbrowska po rozpoznaniu w dniu 25 sierpnia 2015 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Z. K. na bezczynność Prezesa Rady Ministrów w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji odmawiającej przyznania renty specjalnej postanawia: odrzucić skargę.
Z. K. pismem z dnia 20 lutego 2015 r. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na bezczynność Prezesa Rady Ministrów w przedmiocie rozpoznania wniosku o stwierdzenia nieważności decyzji o odmowie przyznania renty specjalnej.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o umorzenie postępowania w sprawie, wskazując, że w dniu [...] marca 2015 r. wydał decyzję o odmowie stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznej z dnia [...] czerwca 2005 r. oraz decyzji ją poprzedzającej z dnia [...] maja 2001 r.
W piśmie z dnia 24 czerwca 2015 r. organ wskazał, że w aktach administracyjnych sprawy brak jest wezwania do usunięcia naruszenia prawa.
Pełnomocnik skarżącego z urzędu w piśmie z dnia 9 lipca 2015 r. wyjaśnił, że za wezwanie do usunięcia naruszenia prawa należałoby uznać pismo skarżącego z dnia 23 kwietnia 2013 r. skierowane do Prezesa Rady Ministrów.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 52 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm., dalej: p.p.s.a.), skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie. Stosownie zaś do art. 52 § 2 p.p.s.a., przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie.
W przypadku bezczynności i przewlekłego prowadzenia postępowania przez organ administracji strona winna przed wniesieniem skargi do sądu administracyjnego skorzystać z regulacji przewidzianej w art. 37 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r., poz. 267, dalej: K.p.a.), zgodnie z którym na niezałatwienie sprawy w terminie określonym w art. 35, w przepisach szczególnych, ustalonym w myśl art. 36 lub na przewlekłe prowadzenie postępowania stronie służy zażalenie do organu wyższego stopnia, a jeżeli nie ma takiego organu - wezwanie do usunięcia naruszenia prawa.
Przedmiotem skargi Z. K. jest bezczynność Prezesa Rady Ministrów w przedmiocie rozpoznania wniosku o stwierdzenie nieważności decyzji o odmowie przyznania renty specjalnej.
Z akt sprawy wynika, że skarżący przed wniesieniem przedmiotowej skargi nie wyczerpał trybu postępowania, określonego w art. 37 K.p.a. i nie wystąpił do organu z wezwaniem do usunięcia naruszenia prawa. W ocenie Sądu, pismo skarżącego z dnia 23 kwietnia 2013 r. nie stanowi wezwania do usunięcia naruszenia prawa. To zaś powoduje, że przedmiotowa skarga na bezczynność Prezesa Rady Ministrów jest niedopuszczalna i podlega odrzuceniu.
Na marginesie można wskazać, że Prezes Rady Ministrów po wniesieniu przez Z. K. skargi na bezczynność, decyzją z dnia [...] marca 2015 r. nr [...] odmówił stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznej Prezesa Rady Ministrów z dnia [...] czerwca 2005 r. nr [...] oraz poprzedzającej ją decyzji z dnia [...] maja 2001 r. o odmowie przyznania skarżącemu renty specjalnej.
Mając powyższe na uwadze, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 w zw. z art. 52 § 1 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w sentencji.