Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Andrzej Kołodziej po rozpoznaniu w dniu 27 lutego 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z urzędu o sprostowanie oczywistej omyłki w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 15 lutego 2013 r., sygn. akt II SAB/Wa 458/12, wydanego w sprawie ze skargi G. P. na bezczynność Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego w przedmiocie rozpoznania wniosku z dnia [...] września 2011 r. o udostępnienie informacji publicznej p o s t a n a w i a: sprostować wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 15 lutego 2013 r., sygn. akt II SAB/Wa 458/12, w ten sposób, że w komparycji wyroku w miejsce "Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego Placówki Terenowej w B." wpisać "Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego".
Wyrokiem z dnia 15 lutego 2013 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę G. P. na bezczynność Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego w przedmiocie rozpoznania wniosku z dnia [...] września 2011 r. o udostępnienie informacji publicznej. Jednakże w komparycji powyższego wyroku popełniono omyłkę w nazwie organu administracji publicznej (napisano "Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego Placówki Terenowej w B." zamiast "Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego").
Zgodnie z treścią art. 156 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jednolity: Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm. (dalej p.p.s.a.), sąd może z urzędu sprostować w wyroku niedokładności, błędy pisarskie albo rachunkowe lub inne oczywiste omyłki. Sprostowanie sąd może postanowić na posiedzeniu niejawnym (art. 156 § 2 zdanie 1 p.p.s.a.). Przedmiotem sprostowania może być - oprócz wyroku - również postanowienie, a także zarządzenie (por. art. 166 p.p.s.a. i art. 167 p.p.s.a.).
Jak wskazał Naczelny Sąd Administracyjny w postanowieniu z dnia 28 kwietnia 2011 r., sygn. akt II GSK 346/10, LEX nr 786109, sprostowanie niedokładności (nieścisłości) należy rozumieć jako właściwe oznaczenie strony bądź podmiotów postępowania czy też ich pełnej nazwy. Błąd pisarski to widoczne niewłaściwe użycie wyrazu, widocznie mylna pisownia lub błąd gramatyczny, czy niezamierzone opuszczenie jednego lub więcej wyrazów. Natomiast błąd rachunkowy to błąd wynikający z niewłaściwego przeprowadzenia działań arytmetycznych, polegający najczęściej na błędnym działaniu sumowania lub odejmowania. Ostatnią kategorią wymienioną w przepisie art. 156 § 1 p.p.s.a. jest "inna oczywista omyłka", które to pojęcie ma znacznie szerszy zakres, jednakże jego charakter zbliżony jest do pojęć wymienionych wcześniej.
W świetle powyższego, omyłka, z jaką mamy do czynienia w niniejszej sprawie, polegająca na niezamierzonym błędnym oznaczeniu organu (wadliwej nazwie organu), mieści się w ramach pojęcia błędu pisarskiego.
Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 156 p.p.s.a. orzeczono o sprostowaniu wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 15 lutego 2013 r.