Wniosek o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w sprawie ze skargi na bezczynność Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego Placówka Terenowa w przedmiocie wniosku o udostępnienie informacji publicznej
Sentencja

Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie - Iwona Malicka po rozpoznaniu w dniu 6 czerwca 2013 r. w Warszawie na posiedzeniu niejawnym wniosku radcy prawnego L. B. o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w sprawie ze skargi W. S. na bezczynność Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego Placówka Terenowa w [...] w przedmiocie wniosku z dnia [...] września 2011 r. o udostępnienie informacji publicznej postanawia: przyznać ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na rzecz radcy prawnego L. B. kwotę 180 zł (sto osiemdziesiąt złotych) oraz kwotę 41,40 zł (czterdzieści jeden złotych i czterdzieści groszy), stanowiącą 23% podatku od towarów i usług, tytułem nieopłaconej pomocy prawnej świadczonej z urzędu.

Uzasadnienie

Radca prawny L. B., wyznaczony w niniejszej sprawie pełnomocnikiem z urzędu dla W. S., w skardze kasacyjnej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 5 marca 2012 r., sygn. akt II SAB/Wa 417/11 oraz w piśmie z dnia 24 maja 2013 r. złożył wniosek o przyznanie kosztów pomocy prawnej świadczonej skarżącemu z urzędu. Oświadczył, że koszty te nie zostały opłacone w całości ani w części. W złożonym piśmie wskazał, że złożony wniosek obejmuje sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej oraz udział w rozprawie przed Naczelnym Sądem Administracyjnym.

Na rozprawie przed Naczelnym Sądem Administracyjnym w dniu 10 października 2012 r. w sprawie z wniesionej skargi kasacyjnej, sygn. akt I OSK 1499/12, podtrzymał złożony wniosek.

Mając na względzie powyższe zważono, co następuje:

Zgodnie z art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), wyznaczony radca prawny otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności radców prawnych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.

Stawki wynagrodzenia i zasady ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej radcy prawnego uregulowane zostały w rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1349 ze zm.), zwanym dalej rozporządzeniem.

Z § 14 ust. 2 pkt 2 lit. a rozporządzenia wynika, że zwrot kosztów nieopłaconej pomocy prawnej w drugiej instancji należy się pełnomocnikowi z urzędu, między innymi za sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej oraz udział w rozprawie przed Naczelnym Sądem Administracyjnym.

Powyższy przepis stanowi jednocześnie, że wysokość stawki minimalnej opłaty za te czynności wynosi 75% stawki minimalnej, określonej w § 14 ust. 2 pkt 1 lit. c rozporządzenia, jeżeli w drugiej instancji prowadził sprawę ten sam radca prawny, który reprezentował stronę w tej sprawie przed sądem I instancji.

Stosownie zaś do § 14 ust. 2 pkt 1 lit. c tego rozporządzenia, stawka minimalna w postępowaniu przed sądami administracyjnymi w pierwszej instancji w "innej sprawie", wynosi 240 zł.

Ponadto w myśl § 2 ust. 3 rozporządzenia, opłaty za czynności radcy prawnego ustanowionego z urzędu podwyższa się o stawkę podatku od towarów i usług, obowiązującą w dniu orzekania o tych opłatach.

W niniejszej sprawie radca prawny L. B. został ustanowiony pełnomocnikiem skarżącego w postępowaniu sądowoadministracyjnym w I instancji.

Jak wynika z akt sprawy, za pomoc udzieloną skarżącemu w postępowaniu przed sądem I instancji zostało przyznane pełnomocnikowi wynagrodzenie przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w pkt 2 wyroku z dnia 5 marca 2012 r. Natomiast pomoc prawna udzielona skarżącemu w II instancji, za którą należy się pełnomocnikowi wynagrodzenie, polegała na sporządzeniu i wniesieniu skargi kasacyjnej od wydanego przez Sąd orzeczenia oraz udziale w rozprawie przed Naczelnym Sądem Administracyjnym w dniu 10 października 2012 r. w sprawie o sygn. akt I OSK 1499/12.

Stosownie do powołanych wyżej przepisów ustalono, że należne radcy prawnemu z urzędu wynagrodzenie wynosi 75% z 240 zł, czyli 180 zł i powinno być podwyższone o kwotę 41,40 zł, stanowiącą podatek od towarów i usług, który na dzień wydania postanowienia wynosi 23%, co łącznie stanowi kwotę 221,40 zł.

Ponadto radca prawny, stosownie do § 16 rozporządzenia, złożył wymagane oświadczenie.

Z uwagi na powyższe, na podstawie art. 250 ppsa w związku z art. 258 § 2 pkt 8 ppsa oraz stosownie do § 14 ust. 2 pkt 2 lit. a w związku z § 14 ust. 2 pkt 1 lit. c, a także w myśl § 2 ust. 3 rozporządzenia, postanowiono, jak w sentencji.

Stawka podatku od towarów i usług została przyjęta na podstawie art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.).

Strona 1/1