Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie - Monika Stępkowska - Bigiej po rozpoznaniu w dniu 29 marca 2012 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku radcy prawnego P. W. o przyznanie wynagrodzenia za zastępstwo prawne wykonywane na zasadzie prawa pomocy w sprawie ze skargi J. S. na bezczynność Rady Gminy K. w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej postanawia: przyznać radcy prawnemu P. W. ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie kwotę 120 (sto dwadzieścia) złotych tytułem wynagrodzenia za zastępstwo prawne wykonywane na zasadzie prawa pomocy oraz kwotę 27,60 (dwadzieścia siedem 60/100) złotych stanowiącą 23 % podatku od towarów i usług.
Wyrokiem z dnia 14 lutego 2012 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę J. S. na bezczynność Rady Gminy K. w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej, przyznając jednocześnie wyznaczonemu w niniejszej sprawie radcy prawnemu P. W. - pełnomocnikowi z urzędu skarżącego J. S. - stosowne wynagrodzenie tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej.
Pismem z dnia 16 marca 2012 r. radca prawny P. W. zwrócił się do Sądu o zasądzenie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej sprawowanej z urzędu za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej, przedstawiając w załączeniu przedmiotową opinię.
Następnie, w piśmie z dnia 28 marca 2012 r. zawarł oświadczenie, że udzielona przez niego pomoc prawa nie została w żadnej części opłacona przez skarżącego.
Rozpoznając przedmiotowy wniosek zważono, co następuje:
Zgodnie z art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity: Dz. U. z 2012 r., poz. 270) wyznaczony adwokat, radca prawny, doradca podatkowy albo rzecznik patentowy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
Szczególne zasady ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej, udzielanej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu, reguluje rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. nr 163, poz. 1349 ze zm). Przepis § 14 ust. 2 pkt 2) lit. b rozporządzenia stanowi, że stawki minimalne wynoszą w postępowaniu przed sądami administracyjnymi za sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej albo za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej - 50 % stawki określonej w pkt 1), a jeżeli sprawy nie prowadził ten sam radca prawny w drugiej instancji - 75 % tej stawki, w obu przypadkach nie mniej niż 120 zł. Zaś stawka minimalna określona w pkt 1 powołanego przepisu w niniejszej sprawie wynosi 240 zł.
Natomiast stosownie do treści § 2 ust. 3 powołanego rozporządzenia w sprawach, w których strona korzysta z pomocy prawnej udzielonej przed radcę prawnego ustanowionego z urzędu, opłaty, o których mowa w ust. 1, sąd podwyższa o stawkę podatku od towarów i usług przewidzianą dla tego rodzaju czynności w przepisach o podatku od towarów i usług, obowiązującą w dniu orzekania o tych opłatach.
W niniejszej sprawie, mając na uwadze wyżej powołane przepisy uznano, że pełnomocnikowi należy przyznać wynagrodzenie za zastępstwo prawne w kwocie 120 zł, podwyższając powyższą kwotę o stawkę podatku od towarów i usług w oparciu o art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146 a pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r.
o podatku od towarów i usług (tekst jednolity: Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054 ze zm.).
Wobec powyższego, na podstawie powołanych przepisów oraz art. 258 § 1 i § 2 pkt 8 wyżej cytowanej ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, postanowiono jak w sentencji.