Starszy referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie - Iwona Malicka po rozpoznaniu w dniu 2 lipca 2018 r. w Warszawie na posiedzeniu niejawnym wniosku S. L. o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych w sprawie ze skargi S. L. na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Centralną Komisję do Spraw Stopni i Tytułów w przedmiocie rozpatrzenia odwołania od uchwały o odmowie wszczęcia przewodu doktorskiego w dziedzinie nauk społecznych w dyscyplinie nauki o polityce postanawia: odmówić przyznania S. L. prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych.
S. L. w skardze na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Centralną Komisję do Spraw Stopni i Tytułów wystąpił do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych. Powyższy wniosek uzupełnił, składając formularz PPF.
Wskazał, że pozostaje sam w gospodarstwie domowym, jest osobą niepełnosprawną i bezrobotną. Nie uzyskuje regularnych dochodów, oprócz mieszkania komunalnego, nie posiada majątku ani oszczędności. Wyjaśnił, że otrzymuje pomoc od rodziny i przyjaciół, którzy dostarczają mu jedzenie, lekarstwa oraz ubranie, a czasami wspomagają finansowo. Podał, że wcześniej utrzymywał się ze stypendiów wypłacanych przez Uniwersytet [...].
Oświadczył, że w 2018 r. z tytułu umowy o dzieło otrzymał 4.000 zł jednorazowo. Do stałych wydatków zaliczył: opłaty za czynsz i media - 420 zł, zakup leków - 50 zł, transport - około 300 zł, wyżywienie - około 500 zł, prowadzenie badań naukowych, związanych ze studiami doktoranckimi - około 16.000 zł.
Mając na względzie powyższe zważono, co następuje:
Zgodnie z art. 246 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.), przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej następuje w zakresie częściowym, gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
Stosownie do art. 199 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, generalną zasadą postępowania sądowego jest ponoszenie przez stronę kosztów związanych z jej udziałem w sprawie. Dlatego też pomoc państwa, wyrażona w przepisach o prawie pomocy w postępowaniu przed sądem administracyjnym, skierowana jest do osób, które z uwagi na bardzo ciężką sytuację materialną, często nie mają zaspokojonych nawet podstawowych potrzeb życiowych.
Sąd, jako dysponent środków publicznych, odpowiedzialny za zasadność i legalność ich wydatkowania, ma obowiązek zbadania, czy strona wnioskująca o przyznanie prawa pomocy, rzeczywiście spełnia przesłanki do przyznania jej tego prawa.
Z oświadczenia skarżącego wynika, że osiąga nieregularne dochody, np. z umów o dzieło, oraz otrzymuje pomoc rzeczową i finansową od rodziny i przyjaciół. W złożonym formularzu wykazał, że w 2018 r. uzyskał 4.000 zł z tytułu umowy o dzieło.
Jak wynika ze złożonego wniosku, choć skarżący obecnie nie posiada stałych dochodów, ale podejmuje się wykonywania umów o dzieło, a także w razie potrzeby otrzymuje pomoc, w tym finansową, od rodziny i przyjaciół.
Należy wskazać, że na obecnym etapie postępowania, skarżący jest obowiązany do uiszczenia wpisu od skargi w wysokości 100 zł.
Z orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego wynika, iż przedkładanie należności o charakterze prywatnoprawnym nad publicznoprawnymi nie może skutkować przerzuceniem ciężaru finansowania postępowań sądowo-administracyjnych na Skarb Państwa (por. Naczelny Sąd Administracyjny, m.in. w orzeczeniach z dnia 25 kwietnia 2006 r., sygn. akt I FZ 150/06, z dnia 9 lutego 2006 r., sygn. akt I FZ 9/06, czy z dnia 14 czerwca 2005 r., sygn. akt II OZ 475/05 dostępne w bazie orzeczeń www. nsa.gov.pl).
Powyższe okoliczności pozwalają na stwierdzenie, że wnioskodawca nie wykazał w sposób niebudzący wątpliwości, iż nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, w tym 100 zł tytułem wpisu sądowego od wniesionej skargi, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie.
Z tego względu, na podstawie art. 246 § 1 pkt 2 w zw. z art. 258 § 1 i § 2 pkt 7 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, postanowiono, jak w sentencji.